ΜΑΡΤΙΟΣ 29. ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΒΑΡΑΧΗΣΙΟΣ & ΙΩΝΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ

ΜΑΡΤΙΟΥ 29.

ΒΑΡΑΧΗΣΙΟΥ, ΙΩΝΑ ΣΥΝ ΑΥΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

ΠΟΛΙΟΥΧΩΝ ΦΑΡΑΣΩΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ.

[Ποιηθεῖσα παρά τοῦ Πανοσιολογιοτάτου Ἀρχιμανδίτου κυρίου Δωροθέου Βαραχησιοπολίτου, ἐν ἦ προσετέθησαν καί τά ἐν τῷ Μηνιαίῳ Προσόμοια τῶν Μαρτύρων και ό Κανών Ἀυτῶν.]

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Εἰς τό Κύριε ἐκέκραξα, ἱστῶμεν στίχους ς΄. Ἦχος α΄. Πανεύφημοι Mάρτυρες.

Μάρτυς Βαραχήσιε πολλῶν, πόνων ἐπιδόσεσι, φωτοειδής ἐχρημάτισας, πυρός νικήσας γάρ, τήν φλογώδη φύσιν, τῇ θερμῇ πρός Κύριον, ἀγάπῃ ἐκρεμάσθης μετέωρος, καί πιεζόμενος, τά ὀστᾶ πάντα συντέτριψαι, διά τοῦτο, πίστει σε γεραίρομεν.

Ίωνᾶ θεσπέσιε δεθείς, ραβδισμούς ὑπήνεγκας, καί τῶν δακτύλων ἀφαίρεσιν, γλωσσοτομούμενος, καί βραζούσῃ πίσσῃ, συγκατακαιόμενος, πριστῆρσί τε δεινῶς μεριζόμενος, διό ἱκέτευε, δωρηθῆναι ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν, τήν εἰρήνην καί τό μέγα ἔλεος.

Ὕμνοις Βαραχήσιον πιστοί, Λάζαρον καί Ἄβιβον, καί Ἰωνᾶν εύφημήσωμεν, Ναρσῆν Ἠλίαν τε, Μάρην Σηβεήθην, Μαρουθᾶν τόν ἔνδοξον, καί Σάββαν Ζανιθᾶν τε, αιτούμενοι, τούτων δεήσεσι, τῶν κακῶν λαβεῖν συγχώρησιν, και εἰρήνην, καί τό μέγα ἔλεος.

Ἕτερα Προσόμοια. Ἦχος δ΄. Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν.

Τους γενναίως αθλήσαντας, και τυράννους νικήσαντας, Ἰωνᾶν τον θεῖον καί Βαραχήσιον, τούς τῶν Μαρτύρων ἀκραίμονας, ἐπαίνων ἐν στέμμασιν ἀναδήσαντες πιστοί, κατά χρέος τιμήσωμεν ὡς πρεσβεύοντας ὑπέρ πάντων Κυρίῳ τῶν ἐν πίστει, και ἐν πόθῳ εὐφημούντων, την ἱεράν αὐτῶν ἄθλησιν.

Ἀθλοφόρους ἐν ἄσμασι, τοῦ Κυρίου τιμήσωμεν, τῆς δε χώρας φύλακας και φρουρούς ὑμῶν, τούς ὑπερμάχους τής πίστεως, σεπτόν Βαραχήσιον, σύν κλεινῷ τῷ Ἰωνᾶ, τοῦ Χριστοῦ τους θεράποντας, ὡς ἀσκήσαντας ἐν μονήρει σεπτῷ βίῳ εἰς το πρῶτον, και πρεσβεύοντας ἀπαύστως ὑπέρ ἡμῶν πρός τόν Κύριον.

Ἰωνᾶν τον θεσπέσιον, και κλεινόν Βαραχήσιον, Ὀρθοδόξων ἅπαντες δεῦτε παῖδες νῦν, τῆς χώρας ταύτης οί κάτοικοι, ἐνθέοις ἐν ἄσμασιν, εὐφημήσωμεν αὐτούς, ὡς Τριάδα την ἄκτιστον, μεγαλύνοντας, ἐναντίον τυράννων και ἀθέων. Βασιλέων παρανόμων, ὅθεν στεφάνων ἠξίωνται.

Δόξα… Ἦχος δ΄.

Κραταιωθέντες τῷ Χριστῷ, οί Ἅγιοι Ἰωνᾶς και Βαραχήσιος, γενναίῳ φρονήματι, τον κατά τοῦ Βελίαρ πόλεμον συνεκρότησαν, και το κατ’ αὐτοῦ τρόπαιον θεαρέστως ἔστησαν. Καί γάρ δι’ ἀσκήσεως πρότερον, τῆς σαρκός τά πάθη νεκρώσαντες, ὕστερον προς το τοῦ Μαρτυρίου στάδιον, μεγαλοψύχως ηὐτομόλησαν, και τον ασεβέστατον τύραννον νικητικῶς καταισχύναντες, διπλοῦς τους στεφάνους ασκήσεως και αθλήσεως, ἐκ χειρός Κυρίου ἐδέξαντο. Και νῦν ἐν οὐρανοῖς μετ’ Ἀγγέλων, χορεύοντες ἐν παῤῥησίᾳ πολλῇ, τῇ Παναγίᾳ και ζωαρχικῇ Τριάδι, λαμπρῶς τε παριστάμενοι, ἀπαῦστως δεήσεις ὑπέρ τοῦ κόσμου, μάλιστα δε τῆς χώρας ταύτης, ἐν ᾔ και ἠγωνίσαντο΄ συμπαθῶς προσφέρουσι, και λυτροῦνται αὐτήν ὁσῶραι, ἐξ’ ἐχθρών ὁρατῶν τε και ἀοράτων, και πρεσβεύουσιν ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἠμῶν.

Και νῦν… Θεοτοκίον.

Ὁ διά Σε Θεοπάτωρ…

Εἴσοδος. Τὸ Φῶς ἱλαρόν, τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας, τὰ ἀναγνώσματα τοῦ Τριῳδίου, εἶτα τοῦ Ἁγίου.

Προφητείας Ἡσαΐου το ανάγνωσμα. [Κεφ. ΜΓ 9-14]

Τάδε λέγει Κύριος` πάντα τά ἕθνη συνήχθησαν ἅμα, και συναχθήσονται ἄρχοντες ἐξ` αὐτῶν. Τίς ἀναγγελεῖ ταῦτα τά ἐξ αύτῆς; Ἤ τά ἐξ ἀρχῆς, τίς ἀκουστά ποιήσει ἡμῖν; Ἀγαγέτωσαν τούς μάρτυρας αύτῶν, και δικαιωθήτωσαν, και εἰπάτωσαν ἀληθῆ. Γίνεσθε με μάρτυρες, και ἐγώ Μάρτυς Κύριος ὁ Θεός, και ὁ παῖς ὅν ἐξελεξάμην, ἵνα γνῶτε και πιστεύσητέ μοι, και συνῆτε ὅτι ἐγώ εἰμί. Ἔμπροσθέν μου ουκ ἐγένετο ἄλλος θεός, και μετ’ ἐμέ οὐκ ἔσται. Ἐγώ εἰμί ὁ Θεός, και οὐκ ἔστιν πάρεξ ἐμοῦ ὀ σώζων. Ἐγώ ἀνήγγειλα και ἔσωσα, ὀνείδισα και οὐκ ἦν έν ἡμῖν ἀλλότριος. ‘Υμεῖς ἐμοί Μάρτυρες, και ἐγώ Κύριος ὁ Θεός` ὄτι ἀπ’ ἀρχῆς ἐγώ εἰμί, και οὐκ ἔστιν ὀ ἐκ τῶν χειρῶν μου ἐξαιρούμενος. Ποιήσω, και τίς ἀποστρέψει αὐτό; Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ λυτρούμενος ἡμᾶς, ὁ Ἅγιος Ἰσραήλ.

Σοφίας Σολομῶντος τὸ ἀνάγνωσμα. [Κεφ. Γ 1-9]

Δικαίων ψυχαὶ ἑν χειρὶ Θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἄψηται αὐτῶν βάσανος. ᾽Ἐδοξαν ἐν ὁφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι, καὶ ἐλογίστη κάκωσις ἡ έξοδος αὐτῶν, καὶ ἡ ἀφ᾿ ἡμῶν πορεία σύντριμμα. Οἱ δέ εἰσιν ἐν εἰρήνη· καὶ γὰρ ἑν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν, ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης, καὶ ὁλίγα παιδευθἐντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται· ὅτι ό Θεὸς ἑπείρασεν αὐτοὺς καὶ εὗρεν αὐτους ἀξίους ἐαυτοῦ· ὡς χρυσὸν ἑν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς, καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς, καὶ ἐν καιρῷ ἑπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι, καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν καλάμη διαδραμοῦνται. Κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν, καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας· οἱ πεποιθότες ἑπ᾿ αὐτῷ συνὴσουσιν ἀλήθειαν, καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπη προσμενοῦσιν αὐτῷ. Ὅτι χάρις καὶ έλεος ἐν τοῖς όσίοις αὐτοῦ, καὶ ὲπισκοπὴ ἑν τοῖς ὲκλεκτοῖς αὐτοῦ.

Σοφίας Σολομῶντος τὸ ἀνάγνωσμα. [Κεφ. Ε 15-23 και ΣΤ 1-3]

Δίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι, καὶ ἑν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν, καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ ὑψίστῳ, Διὰ τοῦτο λήψονται τὸ βασίλειον τῆς εὐπρεπείας καὶ τὸ διάδημα τοῦ κάλλους ἐκ χειρὸς Κυρίου· ὁτι τῆ δεξιᾷ αὐτοῦ σκεπάσει αὐτούς, καὶ τῷ βραχίονι ὑπερασπιεῖ αὐτῶν. Λήψεται πανοπλίαν τὸν ζῆλον αὐτοῦ, καὶ ὁπλοποιήσει τὴν κτῆσιν εἰς ἀμυναν ἑχθρῶν. Ἐνδύσεται θώρακα, δικαιοσύνην, καὶ περιθήσεται κόρυθα, κρίσιν ἀνυπόκριτον. Λήψεται ἀσπίδα ἀκαταμάχητον, όσιότητα` ὁξυνεῖ δὲ ἀπότομον ὀργὴν εἰς ρομφαίαν. Συνεκπολεμήσει αὐτῷ ὁ κόσμος ἐπὶ τους παράφρονας πορεύσονται δὲ εὔστοχοι βολίδες ἀστραπῶν, καὶ ὡς ἀπὸ εὐκύκλου τόξου τῶν νεφῶν ἐπὶ σκοπὸν ἁλοῦνται καὶ ἐκ πετροβόλου θυμοῦ πλήρεις ριφήσονται χάλαζαι· ἀγανακτήσει κατ᾿ αὐτῶν ὕδωρ θαλάσσης, ποταμοὶ δὲ συγκλύσουσιν ἀποτόμως ἀντιστήσεται αὐτοῖς πνεῦμα δυνάμεως, καὶ ὡς λαῖλαψ ἑκλικμήσει αὐτούς, καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία, καὶ ἡ κακοπραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν. Ἀκούσατε οὗν, βασιλεῖς, καὶ σύνετε μάθετε, δικασταὶ περάτων γῆς· ἐνωτίσασθε, οἱ κρατοῦντες καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν. Ὅτι ἐδόθη παρὰ Κυρίου ἡ κράτησις ὑμῖν, καὶ ἡ δυναστεία παρὰ ὑψίστου.

Λιτή. Ἦχος α΄.

Δεῦτε τῆς οὐρανίου Τριάδος οἱ λατρευταί, και τῆς Ὀρθοδοξίας οἱ τρόφιμοι, την ἐπίγειον δυάδα τῶν Ἀθλοφόρων, τῶν ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἡμῶν καλώς ἀγωνισαμένων ὕμνοις τιμήσωμεν, Ἰωνᾶν φημί τον ἀοίδιμον και Βαραχήσιον τον θεσπέσιον. Οὗτοι γάρ ἐπί γῆς ὥς Ἀγγελοι ἐν σώμασι πρῶτον πολιτευσάμενοι, τά πάθη τε τῆς σαρκός τῷ λόγῳ νουνεχῶς ὑποτάξαντες δι’ ἀσκήσεως, ὕστερον δι’ αθλήσεως, ἀπό γῆς εἰς οὐρανόν μετέβησαν, και πρεσβεύουσι νῦν τῷ Κυρίῶ ἐλεηθήναι τάς ψυχάς ἠμῶν.

Ἦχος β΄.

Οἱ ἀκαθαίρετοι πύργοι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, και στύλοι ἀκράδαντοι τῆς οἰκουμένης, θεῖος Ἰωνᾶς, και σεπτός Βαραχήσιος, τοῦ Κυρίου οἱ Μάρτυρες σήμερον προς εὐωχίαν συγκαλοῦσι πάντας τους πιστούς, τράπεζαν ἡμῖν τῶν ἀγώνων αὐτῶν παρατιθέμενοι λαμπράν. Τους γάρ ἀθλητικούς στεφάνους, παρά τοῦ ἀγωνοθέτου Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν εἰληφότες ὡς Ἀθληταί, ᾶπό γῆς εἰς οὐρανούς ἀπέπτησαν, και νῦν Ἀγγέλοις τοῖς Ἀγίοις συγχωρεύοντες, πρεσβεύουσιν ἐκτενῶς ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Ἦχος δ΄.

Ἀθλοφόροι πανένδοξοι, τοῦ Οὐρανίου Βασιλέως Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἠμῶν εὐσθενεῖς στρατιῶται, Ίωνᾶ και Βαραχήσιε, τῆς χώρας ταύτης οἱ πολιοῦχοι, και φύλακες, ἐμφυλίων και ἀλλοφύλων πολέμων, ρύσασθε ταύτην, ἄχρι τῆς συντελείας τοῦ αιῶνος ἀπορλιόκητον φυλάττοντες, ταῖς προς Θεόν θερμαῖς και ἀπαύστοις εὐχαῖς ἠμῶν, ὅπως ἡμεῖς οἱ κάτοικοι ἀυτῆς λυτρούμενοι παντός κινδύνου και θλίψεως, κατά χρέος τιμῶμεν, κατ’ ἔτος την σεβάσμιον και πανίερον μνήμην ἠμῶν.

Δόξα. Ἦχος α΄.

Ἐπέλαμψε σήμερον ἀδελφοί, τῶν τοῦ Χριστοῦ Ὁσιομαρτύρων, ἡ ἐτῆσιος και σεβάσμιος μνήμη, θείου Ἰωνᾶ, και Βαραχησίου τοῦ κλεινοῦ πάντας τους πιστούς σελαγίζουσα, δεῦτε οὖν φιλέορτοι χρεωστικῶς αὐτούς τιμήσωμεν. Οὗτοι γάρ ὡς καλοί στρατιῶται μετά την ἄσκησιν κατά τῶν τυράννων ἠνδρίσατο και ψυχῆς ἀνδρείᾳ τούτους κατήσχυναν, μιμηταί γενόμενοι τοῦ πάθους τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, παρ’ οὗ και τους στεφάνους διπλούς ἀμαραντίνους ἐδέξατο, συμβασιλεύοντες αὐτῷ εἰς αἰῶνας ᾄπαντας.

Και νῦν. Θεοτοκίον.

Μακαρίζομεν Σε…

Εἰς τον Στίχον Προσόμοια. Ἦχος δ΄. Ἔδωκας σημείωσιν.

Μάρτυρες καλλίνικοι ὦ Ἰωνᾶ θεοῤῥῆμον τε, και κλεινέ Βαραχήσιε, οἱ γρήγοροι φύλακες, και δεινοί προστάτες ταύτης τῆς χώρας, και πολιοῦχοι ἱεροί, πολέμους ταύτης νῦν καταπαύσατε, πρεσβείαις ταῖς προς Κύριον, και ταῖς εὐχαῖς ὑμῶν Ἄγιοι, ἴνα πίστει τιμήσωμεν την σεπτήν ἡμῶν Ἄθλησιν.

Στ.: Θαυμαστός ὁ Θεός…

Μάρτυρες πανένδοξοι, Χριστοῦ τοῦ πάντα ἰσχύοντος, Ἰωνᾶ ὦ θεσπέσιε, κλεινέ Βαραχήσιε, ξυνωρῖς Ἁγία, της σεπτῆς Τριάδος, ταύτην την χώραν ἐσαεί, εἰρηνικήν τε σώα φυλάξατε, ὅπως ἡμεῖς σωζόμενοι κινδύνων πάντων και θλίψεων, ἐτησίως τιμήσωμεν την σεπτήν ἠμῶν Ἄθλησιν.

Στ.: Τοῖς Ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ…

Μάρτυρες ἀήττητοι, ὑμεῖς τα πάθη νεκρώσαντες, τῆς σαρκός δι’ ἀσκήσεως, Χριστόν ἐκηρύξατε, ἐναντίων πάντων, τυράννων ἐχθίστων, και παρανόμων δυσσεβῶν. Ὅθεν ἀξίως νῦν ἀπειλήφατε, στεφάνους τῆς ἀσκήσεως, και τῆς καλῆς ἐναθλήσεως, και πρεσβεύετε ἀπαύστως ὐπέρ ὑμών προς τον Κύριον.

Δόξα. Ἦχος πλ. Β΄.

Μαρτύρων δυάδα, τῶν εὐσεβούντων οἱ δῆμοι, Ἰωνᾶν φημί τον θεῖον, και σεπτόν Βαραχήσιον δεῦτε τιμήσωμεν, οὖτοι γαρ άσκήσει πρῶτον, τον εχθρόν ἐτροπώσαντο, ὔστερον δε δι’ Ἀθλήσεως, και πολλῶν ἀγώνων εἰς οὐρανούς ἀπό γῆς μετέβησαν, και νῦν ἐν οὐρανοῖς ἀμαραντίνους στεφάνους, παρά τοῦ μισθαποδότου Χριστοῦ, κομισάμενοι, ἀδιαλείπτως πρεσβεύουσιν ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Και νῦν. Θεοτοκίον.

Θεοτόκε Σύ εἶ ἄμπελος…

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α΄. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.

Μαρτύρων την δυάδα ἐπαξίως τιμήσωμεν, θεῖον Ἰωνᾶν και σεπτόν Βαραχήσιον, ἀσκήσαντας μεν πρότερον καλῶς, ἀθλήσαντας δε ἔπειτα στεῤῥῶς. Διά τοῦτο και ὀ Ἀθλοθέτης Χριστός ἔστεψεν αὐτῶν τας κάρας: Δόξα τῷ δυναμώσαντι αὐτοῦς, δόξα τῷ καταστέψαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι δι’ αὐτῶν πᾶσιν ἰάματα.

Δόξα. Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε. Γερασίμου.

Χορὸν ἐννεάριθμον, πανευκλεῶν Ἀθλητῶν, καὶ λόγοις καὶ πράξεσι, πρὸς μαρτυρίου ὁδόν, λαμπρῶς ἐνισχύσατε· ὅθεν ἠγωνισμένοι, σὺν αὐτοῖς θεοφρόνως, ἅμα Βαραχησίῳ, Ἰωνᾶ θεοφόρε, πρεσβεύσατε τῷ Κυρίῳ, χάριν δοῦναι ἡμῖν καὶ ἔλεος.

Και νῦν. Θεοτοκίον.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά την α΄ στιχολογίαν, κάθισμα. Ἦχος δ΄. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.

Μάρτυρας τοῦς θείους τοῦς Χριστοῦς εὐφημήσωμεν, θείον Ἰωνᾶν και σεπτόν Βαραχήσιον. Ἀσκήσει γαρ λάμψαντες το πριν, τα πάθη ταῆς σαρκός ἐνίκησαν, ἐναθλήσαντες δε το δεύτερον καλῶς, τοῦ δολίου τα ἔνεδρα διέλυσαν: Δόξα τῷ ἐνισχύσαντι αυτούς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐκτελούντι δι’ αὐτῶν, ἄπειρα θαύματα

Δόξα. Και νῦν. Θεοτοκίον.

Μετά την β΄ στιχολογίαν, κάθισμα. Ἦχος πλ. Α΄. Τον Συνάναρχον Λόγον.

Τῶν Ἀγίων Μαρτύρων την μνήμην σήμερον, συνελθόντες ἐν ὕμνοις πιστοί τιμήσωμεν, ὅτι ἐνίσχυσεν αὐτούς, τῇ δυνάμει τοῦ Σταυροῦ, Δεσπότης ὀ τῶν ἁπάντων, και νενίκασι καλῶς ἀρχέκακον τον Βελίαρ, και πρεσβεύουσι τῷ Κυρίῳ, ἐλεηθῆναι τας ψυχάς ἡμῶν.

Δόξα. Και νῦν. Θεοτοκίον.

Χαῖρε πύλη Κυρίου…

Μετά τον Πολυέλεον. Κάθισμα. Ἦχος γ᾿. Την ὡραιότητα.

Τους ἐκνικήσαντας ἀσκήσει πρότερον, ἐχθρόν τον κάκιστον, εἶτα αἰσχύναντας τύραννον ἄθεον καλῶς, Μάρτυρας τους ἔνδοξους, θεῖον Βαραχήσιον, Ἰωνᾶν θεοῤῥήμονα σήμερον ὑμνήσωμεν, ἐν ἐνθέοις τοῖς ἄσμασιν, προς οὕς και εἴπωμεν πιστοί πάντες: Χαίροις ὦ δυάς μακαρία.

Δόξα. Και νυν. Θεοτοκίον.

Την ὡραιότητα…

Οἱ Ἀναβαθμοί. Το α΄ ἀντίφωνον του δ΄ ἤχου.

Προκείμενον. Ἦχος δ΄: Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ.

Στ.: Τοῖς Ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος.

Πάσα Πνοή.

Εὐαγγέλιον. Ζήτει εἰς την ἑορτήν τοῦ Ἁγ. Γεωργίου ΚΓ΄ Ἀπριλίου.

Ὁ Ν΄ ψαλμός.

Δόξα. Ταῖς τῶν Ἀθλοφόρων…

Και νῦν. Ταῖς τῆς Θεοτόκου…

Ἰδιόμελον. Ἦχος πλ. Β΄. Στ.: Ἐλέησον με ὁ Θεός…

Σήμερον ἡ οἰκουμένη πάσα, ταῖς τῶν Ἀθλοφόρων αὐγάζων ταῖς ἀκτῖσι, και ἠ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία τοῖς ἄνθεσιν ὡραϊζομένη, βοᾶ προς αὐτους: Θεράποντες Χριστοῦ, και προστάται θερμότατοι, μη ἐλλίπητε πρεσβεύειν ὑπέρ ἡμῶν προς Κύριον.

Ὁ Ἱερεύς: Σῶσον ὁ Θεός τον λαόν Σου…

Οἱ Κανόνες τῆς Θεοτόκου εἰς στ´, καὶ τῶν Ἁγίων, εἰς η´.

Κανὼν τῶν Μαρτύρων, οὗ ἡ ἀκροστιχίς: Αἶνον προσοίσω τοῖς Θεοῦ παραστάταις. Ἰωσήφ.

ᾨδὴ α´. Ἦχος α´. Ὁ Εἱρμός. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά

Αἴγλῃ φωτιζόμενοι ἀεί, τῆς Τρισηλίου λαμπάδος μακάριοι, ὅλον με φωτίσατε, καὶ τὴν ἀχλὺν τῆς ἀγνωσίας λύσατε· ὅπως τὴν φωσφόρον, ὑμῶν ὑμνήσω πανήγυριν.

Ἱερολογοῦντες ἱερῶς, τὰ τοῦ Θεοῦ ἱερώτατα λόγια, πᾶσαν τὴν ἀνίερον, τῶν διωκτῶν κακίαν ἀπεκρούσασθε, καὶ ἱερωτάτως, ἀθλήσαντες ἐδοξάσθητε.

Νόμοις ἀσεβέσιν Ἀθληταί, τοὺς εὐσεβεῖς ἀνδρικῶς ἀντεθήκατε· τῶν παρανομούντων τε, τὰ χαλεπὰ ὑπενεγκόντες βάσανα, Μάρτυρες νομίμως, παρὰ Κυρίου ἐστέφθητε.

Θεοτοκίον.

Ὄρος σε κατάσκιον ποτέ, ὁ Ἀββακοὺμ ἐλλαμφθεὶς ἐθεάσατο, Μήτηρ ἀπειρόγαμε, ἐξ ἧς Θεὸς σωματωθεὶς ἐπέφανεν, ἀρετῇ καλύψας, ὡς ἀληθῶς τὰ οὐράνια.

ᾨδὴ γ´. Τῶν Μαρτύρων. Ὁ Εἱρμός. Ὁ μόνος εἰδὼς τῆς τῶν βροτῶν

Νευρούμενοι πόθῳ θεϊκῷ, ἀσκήσει ὑπετάξατε, τὸ τῆς σαρκὸς μακάριοι φρόνημα· ἀθλήσαντες δὲ κατεπαλαίσατε, δυσμενῆ ἀσώματον, πόνων ἐπιδόσεσι, καὶ νομίμως ἐστέφθητε Ἅγιοι.

Ποθῶν τὸ παθεῖν ὑπὲρ Χριστοῦ, ὑπήνεγκας στεῤῥότατα, τοὺς ῥαβδισμοὺς παμμάκαρ τοῦ σώματος, τυπτόμενός τε καὶ συντριβόμενος, καὶ κατατεινόμενος, Ἰωνᾶ πανόλβιε, τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων συνόμιλε.

Ῥωννύμενος σθένει θεϊκῷ, πυρούμενος ἐν χάριτι, τοῦ παντουργοῦ πανόλβιε Πνεύματος, τὰς ἀναρτήσεις τὸ πῦρ τὰς μάστιγας, ἀνδρικῶς ὑπήνεγκας, Μάρτυς Βαραχήσιε, ὑπὸ πάντων πιστῶν θαυμαζόμενος.

Θεοτοκίον

Ὁ μόνος οἰκῶν τοὺς οὐρανούς, τὴν μήτραν σου κατῴκησεν, ὑπερβολῇ Παρθένε χρηστότητος, καὶ σὰρξ ὡράθη ἐκ σοῦ τικτόμενος· ἀλλ᾿ αὐτὸν ἱκέτευε, πάσης περιστάσεως, Παναγία ῥυσθῆναι τοὺς δούλους σου.

Κάθισμα. Ἦχος α΄. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.

Μαρτύρων καρτερούς, ὑπομείναντες πόνους, πρὸς ἄπονον ζωήν, μετηνέχθητε ὄντως· καὶ νῦν ταῖς εὐχαῖς ὑμῶν, πάντα πόνον κουφίζετε. Μεγαλώνυμοι, ἐκ τῶν πιστῶς προσιόντων, τῇ σορῷ ὑμῶν· ἣν ἀσπαζόμενοι πόθῳ, ὑμᾶς μακαρίζομεν.

Δόξα. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Συλλαβοῦσα ἀφλέκτως, τὸ πῦρ τῆς Θεότητος, καὶ τεκοῦσα ἀσπόρως, πηγὴν ζωῆς τὸν Κύριον, κεχαριτωμένη Θεοτόκε, περίσωζε τοὺς σὲ μεγαλύνοντας.

ᾨδὴ δ´. Τῶν Μαρτύρων. Ὁ Εἱρμός. Ὄρος σε τῇ χάριτι

Συμφώνως Ἠλίαν, Σηβεήθην καὶ Ἄβιβον, Λάζαρον Μάρην Μαρουθᾶν, Ναρσῆν καὶ Σάββαν Ζανιθᾶν, καὶ τὸν Βαραχήσιον, καὶ Ἰωνᾶν θεοπρεπῶς ἀνυμνήσωμεν, ὑπὲρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἐναθλήσαντας.

Ὁσίως παμμάκαρ, Ἰωνᾶ σε γεραίρομεν· μετὰ γὰρ πλείστους αἰκισμούς, εἰς παγετὸν ἀποῤῥιφείς, γενναίως ὑπέμεινας, τῇ τοῦ Θεοῦ καταθαλπόμενος χάριτι, καὶ τὸν χειμῶνα τῆς πλάνης τροπούμενος.

Ἰσχύϊ παμμάκαρ, θεϊκῇ Βαραχήσιε, τὰς πυρακτώσεις ἐνεγκών, τὰς ἐκ μολύβδου ἀνδρικῶς, τὸ ὄμμα ἀνέτεινες, πρὸς τὸν Χριστὸν ἀναψυχὴν εἰσδεχόμενος, σωτηριώδη· διό σε γεραίρομεν.

Σοφίας οἱ Μάρτυρες, πλησθέντες τοῦ Πνεύματος, πάντας σοφοὺς καὶ δυνατούς, πυρσολατρῶν τῶν δυσμενῶν, σαφῶς ἐτροπώσαντο, τὸ τοῦ Θεοῦ ἀνακηρύττοντες ὄνομα· οὓς ἐν αἰνέσει πιστοὶ μακαρίσωμεν.

Ὡραῖοι τοῖς στίγμασι, τοῖς θείοις ἐδείχθητε, Μάρτυρες ἔνδοξοι Χριστοῦ· ὅθεν τὰ στίγματα βροτῶν, καὶ πάθη ἀνίατα, ἀνελλιπῶς ἰᾶσθε καὶ θεραπεύετε, τὰς ἀσθενείας καὶ νόσους ἐν χάριτι.

Θεοτοκίον.

Τὸ Ὄρος Προφήτης, Δανιὴλ ὃ τεθέαται, ἐξ οὗ ὁ λίθος ὁ Χριστός, ἐτμήθη ἄνευθεν χειρός, συντρίψας τὰ εἴδωλα, καὶ καθελὼν τὰ τῶν δαιμόνων φρυάγματα, σὺ εἶ Παρθένε· διό σε δοξάζομεν.

ᾨδὴ ε´. Τῶν Μαρτύρων. Ὁ Εἱρμός. Ὁ φωτίσας τῇ ἐλλάμψει

Ὁμιλήσας τῷ φωτὶ τῷ μεγάλῳ φῶς δεύτερον, ἐγνωρίσθης ἀμαυροῦν δυσσεβούντων προστάγματα, Ἰωνᾶ θεσπέσιε· δεθεὶς σχοινίῳ δέ, τὴν πλάνην, πᾶσαν διέλυσας χάριτι.

Ἰώμενος τὰ ἡμῶν ὁ Χριστὸς παραπτώματα, ἐκρεμάσθη, ἐπὶ ξύλου Σταυροῦ ἀγαθότητι· τοῦτον δὲ μιμούμενος, ὁ Βαραχήσιος κρεμᾶται, πάθει σεπτῷ καλλυνόμενος.

Στρεβλούμενος Ἰωνᾶ καὶ δακτύλους κοπτόμενος, ἀνέμελπες τῷ Θεῷ ὑμνῳδίαν γηθόμενος, τῷ ἐνδυναμοῦντί σε, μετὰ σαρκὸς ἐχθροὺς ἀσάρκους, καταπατεῖν διὰ πίστεως.

Θεοτοκίον.

Θαυμάζουσα τὸν ἐκ ταύτης ἀῤῥήτως τικτόμενον, ἡ Πάναγνος κατεπλήττετο καὶ ἐμεγάλυνε, καὶ βοῶσα ἔλεγε· Πῶς ἐν ἀγκάλαις σε κατέχω, τέκνον τὸν πάντα κατέχοντα;

ᾨδὴ στ´. Τῶν Μαρτύρων. Ὁ Εἱρμός. Ἐκύκλωσεν ἡμᾶς

Ἐνεύρου σε Χριστὸς ἀγωνιζόμενον· δορὰν γὰρ ἀφαιρούμενος, παναοίδιμε τῆς κάρας Ἰωνᾶ, ἔφερες ἀνδρείως τὴν τοῦ ὄφεως, καταπατῶν, δολίαν κάραν καὶ νοῦν ἀλάστορα.

Ὁ νοῦς σου ἀκλινὴς ἀποτμηθείσης σου, τῆς γλώττης μένει Ὅσιε· καὶ τοῖς αἵμασιν ἡγίασται ἡ γῆ, τοῖς ἐκκενωθεῖσι δι᾿ ἀγάπησιν, τοῦ ἐν Σταυρῷ, τὸ θεῖον Αἷμα κενώσαντος.

Ὑμνήσωμεν πιστοὶ Ἠλίαν Ἄβιβον, Ναρσῆν καὶ Μάρην Λάζαρον, Σηβεήθην Μαρουθᾶν καὶ Ζανιθᾶν, Σάββαν καὶ τὸν μέγαν Βαραχήσιον, καὶ Ἰωνᾶν, τοὺς καλλινίκους καὶ Μάρτυρας.

Θεοτοκίον.

Παλάτιον Θεοῦ ἐδείχθης Δέσποινα, τοῦ πάντων βασιλεύοντος· ὃν ἱκέτευε, λῃστῶν με πονηρῶν, ἤδη γεγονότα καταγώγιον, ἀποκαθᾶραι, καὶ σῶσαί με ἄχραντε.

Κοντάκιον. Ἦχος δ΄. Ἐπεφάνης σήμερον.

Ἑορτάζει σήμερον ἡ Ἐκκλησία, την λαμπράν πανήγυριν τῶν ἀηττήτων Ἀθλητῶν, Βαραχησίου και Ἰωνᾶ. Διό και χαίρει τον Κτίστην δοξάζουσα.

Οἶκος.

Τους ὁμοζήλους Μάρτυρας, τους νικήσαντας τους Βασιλεῖς, οὖν οἰ πιστοί ἐπαινέσωμεν διηνεκῶς. Οὗτοι γαρ, τας τῶν τρυφῶν τοῦ βίου καταφρονήσαντες, εἰς τας οὐρανίους σκηνάς μετεστάθησαν, και ἡ κτίσις θεωροῦσα ἔχαιρε, τον Κύριον δοξάζουσα.

Συναξάριον.

Τῇ ΚΘ´ τοῦ αὐτοῦ μηνός, μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, Μάρκου Ἐπισκόπου Ἀρεθουσίων, Κυρίλλου Διακόνου, καὶ ἑτέρων πολλῶν παρθένων γυναικών και ἰερωμένων ἀνδρών τῶν ἐν Ἀσκαλώνι και Γάζη.

Ἐπαγρυπνήσας πρῶτα πολλαῖς αἰκίαις,

Ὕπνωσε Μάρκος, θεῖον εἰρήνης ὕπνον.

Γαστὴρ Κυρίλλου Λευΐτου διὰ ξίφους

Ὡσεὶ πάχος γῆς, εἶπε Δαυΐδ, ἐῤῥάγη.

Κεῖνται γύναια βρώσεως χοίροις σκάφαι,

Γαστρὸς παθοῦσαι ῥῆξιν ἐκ χοιροφρόνων.

Εἰκάδι ἠδ᾿ ἐνάτῃ Ἀθληταὶ εἰς πόλον ἷκον.

Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ἦν ἐπὶ τῆς Βασιλείας Κωνσταντίνου τοῦ μεγάλου ὅς, ζήλῳ τρωθείς, πολλοὺς βωμοὺς τῶν εἰδώλων καθεῖλε, καὶ Ἐκκλησίας ἐδείματο. Ἰουλιανοῦ δὲ μετὰ ταῦτα τῆς Βασιλείας κρατήσαντος, καὶ πολλὴν παῤῥησίαν τοῖς εἰδώλοις ἀπονέμοντος, οὐ μόνον τῷ δὲ τῷ Ἁγίῳ κακὰ ἐνεδείξατο, ἀλλὰ καὶ ἑτέροις πολλοῖς, διὰ τὴν τῶν εἰδωλικῶν ναῶν καθαίρεσιν. Ὁ δὲ Ἅγιος, μικρὸν ὑποχωρήσας, ἐπειδή τινας ἑλκομένους ἐπύθετο δι᾿ αὐτόν, ἐπανῆκε, καὶ τοῖς μιαιφόνοις προὔδωκεν ἑαυτόν. Οἱ δέ, λαβόντες καὶ γυμνώσαντες, καὶ παντὶ τῷ σώματι πληγὰς αὐτῷ ἐπιθέντες, εἰς ὑπονόμους ἐμβάλλουσι δυσώδεις.

Μετὰ ταῦτα ἐκβαλόντες αὐτὸν ἐκεῖθεν, ἐκδιδόασι τοῖς παισὶ ταῖς ῥαφίσι κεντᾶσθαι. Εἶτα, γάρῳ ἅπαν τὸ σῶμα διάβροχον ποιήσαντες, καὶ τελευταῖον, ἐπιχρίσαντες μέλιτι, ἐν ἀκμῇ θέρους, μετέωρον ἐν καλῳδίοις ἀνήρτησαν, ἵνα ὁμοῦ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ καὶ ὅλῳ τῷ σώματι, ἐν σταθηρᾷ μεσημβρίᾳ, τὰς ἡλιακὰς ἀκτῖνας δεχόμενος φλέγοιτο, καὶ σφηξὶ καὶ μελίτταις, οἷς ἐπεκέχριστο, εἴη τροφή. Ταῦτα ἐδρᾶτο, καὶ ὁ θεσπέσιος πρεσβύτης πάσχων ἐνεκαρτέρει, ὑπὲρ τοῦ μὴ προέσθαι τοῖς βασανισταῖς, εἰς ἀνοικοδομὴν αὖθις τῶν καθαιρεθέντων βωμῶν· καὶ μέντοι τῇ ἐνστάσει νικήσας, καὶ τῇ πράξει νικᾷ· ὡς γὰρ εἶδον ῥωμαλέως καὶ νεανικῶς τὴν βάσανον ὑποστάντα, μεταβαλλόμενοι, μετέμαθον τὴν εὐσέβειαν. Δι᾿ αὐτὸ δὲ τοῦτο καὶ κατὰ τὴν Φοινίκην τοιοῦτόν τι ὑποτολμᾶται.

Κύριλλον γὰρ Λευΐτην, διὰ καθαίρεσιν τινῶν εἰδωλικῶν ξοάνων, παῤῥησιασάμενον τὴν ἀλήθειαν, τὴν γαστέρα αὐτοῦ ἀνατεμόντες, καὶ τὰ ἔγκατα ἐξαγαγόντες, θέαμα τοῖς ὁρῶσιν ἐδείκνυον· οὗ καὶ φασὶ τοὺς μιαιφόνους, τῶν ἡπάτων ἐμφορηθέντας, τῆς κατ᾿ ἀξίαν δίκης τυχεῖν, ἐκτιναχθέντων αὐτῶν τῶν ὀδόντων, καὶ τῆς γλώττης διαῤῥυείσης, καὶ τῆς ὀπτικῆς διαλυθείσης δυνάμεως. Τὰ δὲ ἐν Ἀσκάλωνι καὶ Γάζῃ γυναικῶν Παρθένων καὶ ἱερωμένων ἀνδρῶν παθήματα, τῶν γαστέρων αὐτῶν διαῤῥαγέντων, τῶν ἐγκάτων δεξαμένων κριθάς, καὶ χοίροις τεθέντων βοράν, τίς ἂν ἀξίως ἐκτραγῳδήσειε;

Ταῦτα τῆς ἀσεβοῦς Βασιλείας, καὶ τῶν ὑπ᾿ αὐτῇ τεταγμένων τὰ δράματα· ἀλλὰ τοῖς μὲν περιέστη, ἀντὶ τῶν ἐντεῦθεν βασάνων, ἡ μακαριότης ἡ ἄληκτος· τῷ δὲ προασπιστῇ τῆς κακίας, ἡ διὰ φλογὸς τιμωρίᾳ, καὶ τὸ αἰωνίως κολάζεσθαι.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰωνᾶ, Βαραχησίου, καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς ἐννέα Μαρτύρων Ζανιθᾶν, Λάζαρον, Μαρουθᾶν, Ναρσῆν, Ἠλίαν, Μάρην, Ἄβιβον, Σηβεήθην καὶ Σάββαν.

Ἔχεις Ἰωνᾶν, καὶ σὺ γῆ, πάντως μέγαν,

Κατ᾿ οὐδὲν ἐνδέοντα τοῦ θαλαττίου.

Διψῶν Βαραχήσιος Ἀθλητῶν τέλους,

Χανδὸν ζεούσης ἐκπίνει πίσσης σκύφον.

Χριστοῦ ὑπερτμηθέντες ἄνδρες ἐννέα.

Σύνεισιν ἤδη τάξεσι ταῖς ἐννέα.

Οἱ Ἅγιοι, Ἰωνᾶς καὶ Βαραχήσιος, ὑπῆρχον ἐκ Περσίδος, κατὰ τοὺς χρόνους Σαβωρίου Περσῶν, καὶ Κωνσταντίνου Βασιλέως Ῥωμαίων τοῦ μεγάλου. Μοναχοὶ δὲ ὄντες, καὶ τὸ ἑαυτῶν Μοναστήριον καταλιπόντες, ἦλθον ἐν πόλει, Μαρμιαβὼχ καλουμένῃ· καὶ ἐν αὐτῇ κατακλείστους εὑρόντες τοὺς Ἁγίους Μάρτυρας, Ζανιθᾶν, Λάζαρον, Μαρουθᾶν, Ναρσῆν, Ἠλίαν, Μάρην, Ἄβιβον, Σηβεήθην, καὶ Σάββαν, παρεθάῤῥυνον αὐτούς, καὶ πρὸς τοὺς ἀγῶνας ὑπήλειφον. Κατασχεθέντες δέ, ἤχθησαν πρὸς τοὺς τρεῖς ἄρχοντας Μασδράθ, Σιρῶ, καί Μαρμισῆν· ὑφ᾿ ὧν παραινέσεις ἅμα καὶ ἀπειλὰς δεξάμενοι, καὶ μὴ πεισθέντες αὐτοῖς, πρῶτον δεσμοῦνται νόμῳ Περσικῷ.
Εἶτα, ὁ μὲν Ἰωνᾶς ῥάβδοις τραχείαις τύπτεται· καὶ σχοινίοις διαληφθείς, ἔξω που ὑπαίθριος τῷ κρυμῷ, πρὸς τὸ ταλαιπωρεῖσθαι βάλλεται. Ὁ δὲ Βαραχήσιος, βώλους χαλκοῦς ἐκπυρωθέντας, κατὰ τῶν μασχαλῶν δέχεται· καὶ ἄφνω ἐπί τε τοῖς βλεφάροις καὶ τοῖς ὠσὶ καὶ τοῖς λάρυγξι τῶν Ἁγίων, μόλυβδον καταχέουσι. Καὶ ὁ μὲν Βαραχήσιος, δεθεὶς τοὺς πόδας, κρεμᾶται ἐν τῇ φυλακῇ· ὁ δὲ Ἅγιος Ἰωνᾶς, τέμνεται τοὺς δακτύλους χειρῶν καὶ ποδῶν, καὶ τῆς κεφαλῆς τὸ δέρμα ἀφαιρεῖται, καὶ τὴν γλῶτταν τέμνεται, καὶ ἐν χαλκῷ, πίσσης μεστῷ, ἐμβάλλεται, ἐξ οὗ ἀβλαβὴς διεξῆλθε· καὶ μετὰ ταῦτα κατασφίγγουσιν αὐτὸν ἐν κοχλίᾳ τεκτονικῷ, καὶ συντρίβουσιν αὐτοῦ τὰ ὀστᾶ· εἶθ᾿ οὕτω πρίζουσι μέσον, καὶ ἐν λάκκῳ κρύπτουσι βαθυτάτῳ, ἐν ᾧ τὸ τέλος ἐδέξατο.

Ὁ δὲ Ἅγιος Βαραχήσιος, εἰς ἐξέτασιν ἀχθείς, γυμνὸς σύρεται ἐπ᾿ ἀκάνθαις, καὶ περιπείρεται καλάμοις ὀξέσι· καὶ ἐν κοχλίᾳ βληθείς, καὶ ὅλον τὸ σῶμα κατακλασθείς, καὶ κατὰ τοῦ φάρυγγος πίσσαν ἐπιχεθεὶς βράζουσαν, ἀπέδωκε τὴν ψυχήν. Συγκατετέθησαν δὲ αὐτῶν τὰ Λείψανα, καὶ ἐτάφησαν ἅμα τοῖς ἐννέα Μάρτυσιν· ἐκείνων μὲν τελειωθέντων κατὰ τὴν εἰκοστὴν ἑβδόμην τοῦ Μαρτίου Μηνός, τοῦ δὲ Ἁγίου Ἰωνᾶ καὶ Βαραχησίου, κατὰ τὴν εἰκοστὴν ἐνάτην.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ Ὁμολογητοῦ Εὐσταθίου Βιθυνίας.

Τὸν πηλὸν ἐκδύς, Εὐστάθιε παμμάκαρ,

Χριστῷ παρέστης τῷ δι᾿ ἡμᾶς πηλίνῳ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Διαδόχου ἐπισκόπου Φωτικῆς.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Ἠσυχίου του Σιναΐτου.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ὁσίων Ἰωνᾶ και Μάρκου τῶν Ρώσσων.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

ᾨδὴ ζ´. Τῶν Μαρτύρων. Ὁ Εἱρμός. Σὲ νοητήν

Ἀποσκοπῶν, εἰς τὸν μόνον Κύριον, σώζειν δυνάμενον σοφέ, οὐκ ἐφλέχθης προσομιλῶν, πίσσης πυρακτώσεσι, δρόσον θείας χάριτος, ὦ Ἰωνᾶ κομιζόμενος, ὥσπερ οἱ τρεῖς Νεανίαι, ποτέ· ὅθεν ὑμνοῦμέν σε.

Ῥώμῃ Θεοῦ, Ἰωνᾶ ῥωννύμενος, ἤνεγκας βάσανα πικρά· Ἡσαΐας δὲ ὡς τὸ πρίν, ἔχαιρες πριζόμενος, τέλος τὸ μακάριον, ἀναβοῶν καὶ δεχόμενος· Ὁ αἰνετὸς τῶν Πατέρων, Θεὸς καὶ ὑπερένδοξος.

ᾌδει τὰ σά, Μάρτυς προτερήματα, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ, μεγαλύνουσα τοὺς μακρούς, ἄθλους οὓς ὑπήνεγκας, θάνατον τὸν τίμιον, καὶ προσκυνεῖ τῶν λειψάνων νῦν, τὴν σορὸν ἐξ ἧς βρύει, ἡμῖν ψυχῶν ἰάματα.

Σὺ ἀνδρικῶς, Μάρτυς Βαραχήσιε, καταπατῶν τοῦ πονηροῦ, ἀκανθώδεις ἐπιβουλάς, ἔφερες συρόμενος, καὶ κατακεντούμενος, τοῖς ἀκανθώδεσι βέλεσι, τὸν αἰνετὸν ἀναμέλπων, Θεὸν τὸν ὑπερένδοξον.

Θεοτοκίον.

Τὴν ἐν ἐμοὶ ῥᾳθυμίαν Δέσποινα, καὶ νυσταγμὸν τὸν χαλεπόν, ταῖς ἀγρύπνοις σου πρὸς Θεόν, καὶ σεπταῖς δεήσεσιν, Ἄχραντε ἀπέλασον, καὶ μελῳδοῦντά με οἴκτειρον· Ὁ αἰνετὸς τῶν Πατέρων, Θεὸς καὶ ὑπερένδοξος.

ᾨδὴ η´. Τῶν Μαρτύρων. Ὁ Εἱρμός. Ἐν καμίνῳ Παῖδες Ἰσραήλ

Ἀκαθέκτοις χρώμενος ὁρμαῖς, ἐχθρὸς ὁ δολιόφρων, καλάμοις σου περιάπτει, παναοίδιμε πλευράς, δεσμῶν καὶ συνθλίβων σε, καὶ τὰς σάρκας ξαίνων καὶ τέμνων, καὶ Μάρτυρα δεικνύων, τοῦ Παμβασιλέως, Χριστοῦ εἰς τοὺς αἰῶνας.

Τοῖς δεσμοῖς σου λύεις πονηρά, δεσμὰ τῆς ἀθεΐας, ταθεὶς καὶ συντριβείς σου, τὰ τοῦ σώματος ὀστᾶ, Μάρτυς Βαραχήσιε, τὴν ἀπάτην πᾶσαν συντρίβεις, καὶ ὡς χοῦν λεπτύνεις, μέλπων· Σὲ δοξάζω, Χριστὲ εἰς τοὺς αἰῶνας.

Ἀπορήσας σοῦ τῇ καρτερᾷ, ἐνστάσει ὁ παράφρων, βραζούσαις σε καταφλέγει, καταπόσεσι θερμῶς, Μάρτυς Βαραχήσιε μελῳδοῦντα· Πάντα τὰ ἔργα, τὸν Κύριον ὑμνεῖτε, καὶ ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

Ἱερεῖα τέλεια Θεῷ, καὶ θύματα εὐώδη, ὁλόκληροι προσφοραί τε, προσηνέχθητε ὁμοῦ, κραυγάζοντες Μάρτυρες· Εὐλογεῖτε πάντα τὰ ἔργα, τὸν Κύριον ὑμνεῖτε, καὶ ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

Θεοτοκίον.

Συντριβεῖσαν φύσιν τῶν βροτῶν, τῇ πάλαι παραβάσει, ἀνέπλασας ὑπὲρ φύσιν, καὶ ἐθέωσας Ἁγνή, τῷ τόκῳ σου ψάλλουσαν· Πάντα τὰ ἔργα, τὸν Κύριον ὑμνεῖτε, καὶ ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

ᾨδὴ θ´. Τῶν Μαρτύρων. Ὁ Εἱρμός. Τύπον τῆς ἁγνῆς λοχείας σου

Ἴδε φωταυγὴς πανήγυρις, φωτοειδῶν Μαρτύρων ἔλαμψε σήμερον, νέφη πονηρά, τῆς ἁμαρτίας σκεδάζουσα, καὶ φωτίζουσα θείῳ ἐν Πνεύματι, πιστῶν τὰς διανοίας· ταύτην προθύμως ἑορτάσωμεν.

Ὥσπερ δύο ἀνατέλλοντες, φωτοειδεῖς ἀστέρες πᾶσαν φωτίζετε, τὴν ὑπ᾿ οὐρανόν, ταῖς τῶν ἀγώνων λαμπρότησιν, Ἰωνᾶ καὶ σοφὲ Βαραχήσιε· διό με τὸν ἐν σκότει, τῆς ἁμαρτίας καταυγάσατε.

Στῦλοι Ἐκκλησίας ὤφθητε, ἀπεριτρέπτως ταύτην διαβαστάζοντες, Ἄβιβος ὁμοῦ, Ναρσῆς καὶ Μάρης Ἠλίας τε, Ἰωνᾶς Σηβεήθης καὶ Λάζαρος, καὶ Ζανιθᾶς καὶ Σάββας, καὶ Μαρουθᾶς καὶ Βαραχήσιος.

Ἤδη μετ᾿ Ἀγγέλων Ἅγιοι, παρεστηκότες θρόνῳ τῆς δόξης πάντοτε, καὶ ταῖς ἀστραπαῖς, τῆς Τρισηλίου λαμπρότητος, αὐγαζόμενοι πάντας φωτίσατε, τοὺς πίστει τὴν φωσφόρον, ὑμῶν γεραίροντας πανήγυριν.

Θεοτοκίον.

Φεῖσαι τοῦ λαοῦ σου Κύριε, καὶ ἧς ἐκτήσω ταύτης κληρονομίας σου, ταῖς ὑπὲρ ἡμῶν, τῆς σὲ τεκούσης Θεόπαιδος, παρακλήσεσιν ἐπικαμπτόμενος, ἵνα σε ὡς Δεσπότην, καὶ πανοικτίρμονα δοξάζωμεν.

Ἐξαποστειλάριον. Ἦχος γ΄. Ὀ οὐρανόν τοῖς ἄστροις.

Δυάς Ἁγίων Μαρτύρων, ἡ παρεστῶσα Τριάδι, ὁμοουσίῳ τε και Ἁγίᾳ δέησιν ποιοῦ ὁσήμεραι, ὑπέρ τῶν πίστει και πόθῳ, ὑμᾶς ἀεί εὐφημούντων.

Θεοτοκίον.

Φιλάγαθε Παναγία και Φωτομῆτερ Μαρία, τον Ποιητήν ἡ τεκοῦσα, ἀνερμηνεύτως Παρθένε, δούλους τους Σούς ἐκ κινδύνων λύτρωσαι Θεοτόκε.

ΑΙΝΟΙ. Ἱστῶμεν στίχους δ΄ και ψάλλομεν τα πάροντα Προσόμοια. Ἦχος δ΄. Τῶν Οὐρανίων Ταγμάτων.

Την φωταυγῆ τῶν Μαρτύρων, μνήμην τελοῦντας πιστῶς, Θεῷ τῷ Παναγάθῳ, καθαραῖς ταῖς καρδίαις, δόξαν δεῖ ἀναπέμπειν, και κράζειν αὐτῷ:Ὑπεράγαθε Κύριε, ταῶν Ἀθλοφόρων Σου τούτων ταῖς προσευχαῖς, ἐκ τῶν κινδύνων ἡμᾶς λύτρωσαι. [Δις].

Τῶν εὐσεβούντων τα πλήθη, δεῦτε συνδράμωμεν, πιστῶς ἐπιτελέσαι την πανσέβαστον μνήμην, σοφού Βαραχησίου, κλεινοῦ Ἰωνᾶ και συναθλησάντων αὐτοῖς, μεγαλοφώνως κραυγάζοντες προς αὐτούς: ἐκ τῶν δεινῶν ἡμᾶς λυτρώσασθαι.

Τους θαυμαστούς Ἀθλοφόρους πάντες τιμήσωμεν τῶν φιλεόρτων δῆμος, οἱ τήν χώραν οἰκοῦντες, ταύτην την ἀθλίαν και ἐν ἐλεεινῆ καταστάσει ὐπάρχουσαν, ἵνα ὁ Θεός αὐτήν σώση ἐκ τῶν πολλῶν, ἐπηρειῶν τοῦ πολεμήτορος.

Δόξα. Ἦχος πλ. Β΄.

Τοῦς στεῤῥούς Ἀθλοφόρους και γενναίους προμάχους τῆς πίστεως, Βαραχήσιον και Ἰωνᾶν συν τοῖς Συναθληταῖς αὐτῶν κατά χρέος ευφημήσωμεν. Ὅτι πᾶσαν μανίαν ταῶν ἀθέων τυράννων, γενναίως συν τοῖς εἰδώλοις κατήργησαν. Διό εὐχαῖς αὐτῶν Χριστέ ο Θεός, την εἰρήνην δώρησαι τῷ κόσμῳ, και ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν το μέγα ἔλεος.

Και νῦν. Θεοτοκίον.

Θεοτόκε, Σύ εἶ ἄμπελος ἡ ἀληθινή…

Δοξολογία μεγάλη και Ἀπόλυσις.