ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ Θ΄.
ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΡΟΔΟΥ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
Ποίημα Κυρίλλου Μητροπολίτου Ρόδου
(https://www.imr.gr/article/116)
ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
Ἱστῶμεν στίχ. δ΄ καὶ ψάλλομεν τὰ κάτωθι Προσόμοια. Ἦχος πλ. β΄. Αἱ Ἀγγελικαί.
Δεῦτε οἱ πιστοί, ἱερῶς συναθροισθέντες, Ῥόδου τὸν καλόν, εὐφημήσωμεν ποιμένα, Εὐθύμιον καὶ πάντες, πρὸς αὐτὸν ἐκβοήσωμεν· Θεῖε τοῦ Χριστοῦ Ἱερομάρτυς, ἐν παῤῥησίᾳ ἐκδυσώπει, τὸν Φιλάνθρωπον, ἵνα ῥυσθῶμεν πειρασμῶν, οἱ πόθῳ τιμῶντές σε.
Ἔχων πρὸς Θεόν, τῆς καρδίας σου τὸν πόθον, θεῖος λειτουργός, τῶν ἀχράντων μυστηρίων, Εὐθύμιε ἐδείχθης, καὶ ποιμὴν φιλοπρόβατος, τῆς Χριστοῦ ἐν Ῥόδῳ ἐκλογάδος, καὶ Ἀθλοφόρος γενναιόφρον· διὸ πρέσβευε, ὑπὲρ ἡμῶν τῶν εὐσεβῶς, τελούντων τὴν μνήμην σου.
Ὡς ὑπερμαχῶν, τῆς σεπτῆς σου κληρουχίας, Ἄγαρ ἀνδρικῶς, τῶν ἐκγόνων τὴν μανίαν, Εὐθύμιε ὑπέστης, καὶ Μαρτύρων ἐν αἵματι, ἔβαψας στολὴν σου τὴν ἁγίαν· ὅθεν τῆς ἄνω κοινωνήσας, δόξης Ἅγιε, πάντων μνημόνευε ἡμῶν, τῶν ἀνευφημούντων σε.
Ὅσιος ποιμήν, τοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐκκλησίας, ὤφθης ἀληθῶς, Παρακλήτου τῇ δυνάμει, Εὐθύμιε παμμάκαρ, καὶ ἀνδρείως ἐνήθλησας· ὑψωθεὶς γὰρ χαίρων τῇ παττάλῳ, τοῦ μαρτυρίου τὸν ἀγῶνα ἐξετέλεσας, καὶ τῶν Ἁγίων ἐν Ἐδέμ, τῆς δόξης μετέλαβες.
Δόξα. Ἦχος β΄.
Σήμερον ἡ Ῥόδος εὐφραίνεται, τοῦ ἑαυτῆς Ποιμενάρχου, καὶ Μάρτυρος τῆς εὐσεβείας, τὴν μνήμην ἐπιτελοῦσα, καὶ βοᾷ πρὸς αὐτόν· Εὐθύμιε Ἱερομάρτυς μακάριε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν τῶν τιμώντων σε.
Καὶ νῦν. Τῆς Ἑορτῆς. Ὁ αὐτός.
Ὁ φωτί σου ἅπασαν τὴν οἰκουμένην ἁγιάσας, εἰς ὄρος ὑψηλὸν μετεμορφώθης ἀγαθέ, δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δυναστείαν σου, ὅτι κόσμον λυτροῦσαι ἐκ παραβάσεως· διὸ βοῶμέν σοι· Εὔσπλαγχνε Κύριε, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Εἰς τὸν Στίχον, Προσόμοια. Ἦχος β΄. Οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ.
Δεῦτε οἱ εὐσεβεῖς, τιμήσωμεν ἐν ὕμνοις, Εὐθύμιον τὸν Ῥόδου, ὅτι ἐν Ἱεράρχαις, ἐδείχθη Μάρτυς ἄριστος.
Στίχ. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ.
Ἤθλησας καρτερῶς, ὑπὲρ τῶν σῶν προβάτων, Εὐθύμιε θεόφρον, ὡς μιμητὴς ὑπάρχων, Χριστοῦ τοῦ Ἀρχιποίμενος.
Στίχ. Οἱ Ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην καὶ οἱ Ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται.
Πρέσβευε τῷ Χριστῷ, ὡς ἔχων παῤῥησίαν, Εὐθύμιε παμμάκαρ, ἵνα ῥυσθῶμεν πάντες, ἐκ πειρασμῶν καὶ θλίψεων.
Δόξα. Ἦχος πλ. δ΄.
Δεῦτε σήμερον πιστοί, τὸν Ποιμενάρχην τῆς Ῥόδου, Εὐθύμιον τιμήσωμεν, ὅτι ὑπὲρ τῶν προβάτων, προθύμως τυθείς, εἰς τὴν οὐράνιον μάνδραν εἰσελήλυθε, καὶ πρεσβεύει ἐκτενῶς, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Καὶ νῦν. Τῆς Ἑορτῆς. Ὁ αὐτός.
Τῆς Θεότητός σου Χριστέ, ἀμυδρὰν αὐγὴν παραγυμνώσας, τοῖς συναναβᾶσί σοι ἐπὶ τοῦ ὄρους, τῆς ὑπερκοσμίου σου δόξης, ἐποίησας κοινωνούς· ὅθεν θεαστικῶς ἐκραύγαζον· Καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι. Μεθ᾿ ὧν καὶ ἡμεῖς, σὲ τὸν μεταμορφωθέντα Χριστόν, ἀνυμνοῦμεν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Νῦν ἀπολύεις, Τρισάγιον
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.
Χαίρων ἤθλησας, ὑπὲρ τῆς ποίμνης, καὶ κατῄσχυνας, τῶν ἀλλοφύλων, τὸ ὑψάχευνον θράσος Εὐθύμιε· σὺ γὰρ θερμῶς ἀγαπήσας τὸν Κύριον, αὐτοῦ ἐπέβης προθύμως τοῖς ἴχνεσιν. Ὅθεν πρέσβευε, αὐτῷ ἐκτενῶς πανεύφημε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Δόξα. Καὶ νῦν. Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς Ἦχος βαρύς
Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός, δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου, καθὼς ἠδύναντο. Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς, τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, φωτοδότα δόξα σοι.
Ἀπόλυσις.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
Ὁ Προοιμιακὸς καὶ τὸ Μακάριος ἀνήρ. Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχ. στ΄ καὶ ψάλλομεν τῆς Ἑορτῆς γ’, Ἦχος α'. Τῶν οὐρανίων ταγμάτων.
Τῆς παναγίας ἐνδόξου Μεταμορφώσεως, τὴν ἑορτὴν ποιοῦντες, τῇ παρούσῃ ἡμέρᾳ, Χριστὸν δοξολογοῦμεν, τὸν τὴν ἡμῶν, τῷ πυρὶ τῆς Θεότητος, ἀναμορφώσαντα φύσιν, καὶ ὡς τὸ πρίν, ἀφθαρσίᾳ καταστράψαντα.
Ἐπὶ τὸ ἅγιον ὄρος δεῦτε ἀνέλθωμεν, καὶ τὴν παμφαεστάτην, Μεταμόρφωσιν πίστει, κατίδωμεν Κυρίου, τούτῳ πιστῶς, ἐκβοῶντες καὶ λέγοντες· Σὺ εἶ Θεὸς ἡμῶν μόνος, ὁ σαρκωθείς, καὶ θεώσας τὸ ἀνθρώπινον.
Αὕτη ἐστὶν ἡ ἡμέρα ἡ πανσεβάσμιος, καθ' ἣν μεταμορφοῦται, ὁ Χριστὸς συμπαρόντων, Μωσέως καὶ Ἠλία καὶ τῶν αὐτοῦ, Μαθητῶν ἐν τῷ ὄρει Θαβώρ, φωνὴ δὲ θεία προῆλθεν· Οὗτός ἐστιν, ἀληθῶς ὁ ἐκλεκτός μου Υἱός.
Καὶ τὰ κάτωθι τοῦ Ἁγίου γ’. Ἦχος α΄. Πανεύφημοι Μάρτυρες.
Θεόφρον Εὐθύμιε λαμπρῶς, σήμερον ἀνέτειλε, τῇ Ἐκκλησίᾳ ἡ μνήμη σου, φωστὴρ ὡς πάμφωτος, τῇ φωτοχυσίᾳ, τῆς σεπτῆς σου χάριτος, τοὺς δήμους τῶν πιστῶν καταυγάζουσα, τῶν εὐφημούντων σε, ὡς σεπτὸν Ἱερομάρτυρα, ἀσεβείας ὀφρὺν ταπεινώσαντα.
Θεόφρον Εὐθύμιε ποιμήν, ἀνεδείχθης κάλλιστος, τοῦ ἐν τῇ Ῥόδῳ ποιμνίου σου, τῆς ποιμασίας σου, τῆς χριστομιμήτου, θείοις προτερήμασι, καὶ στύλος εὐσεβείας ἀκλόνητος, ὤφθης τὸν δρόμον σου, ἐκτελέσας διὰ πίστεως, μαρτυρίου τοῖς ἄθλοις μακάριε.
Θεόφρον Εὐθύμιε Χριστόν, τὸν Θεὸν μιμούμενος, ἐθελουσίως ἐχώρησας, πρὸς τὸ μαρτύριον, καὶ τῆς ἀσεβείας, τῶν ἐχθρῶν τὴν ἔπαρσιν, αἰσχύνας ἐν αὐτῷ γενναιότατα, στέφος τὸ ἄφθαρτον, ὑπεδέξω καὶ εἰσέδραμες, εἰς ἁγίων ἐν δόξῃ τὰ ἅγια.
Δόξα. Ἦχος α΄.
Πάτερ Εὐθύμιε, σὺ ὁ χρηστότατος ποιμήν, ὁ τὰ λογικὰ τοῦ Κυρίου ποιμάνας πρόβατα, καὶ ὑπὲρ αὐτῶν μαρτυρίου, προθύμως τοῦ κρατῆρος γευσάμενος· σὺ ὁ τῆς εὐσεβείας ἀθλητής, ὁ ὑπὲρ τῆς πίστεως καλῶς ἀγωνισάμενος, καὶ τῆς ἀσεβείας μαρτυρικῶς, καταισχύνας τὴν παράταξιν· ὁ Ἱεράρχης τοῦ Χριστοῦ, ὁ τῶν Μαρτύρων κοινωνός, τῆς Ἐκκλησίας τὸ κλέος, καὶ τῆς Ῥόδου ἐγκαλλώπισμα· πρέσβευε ἐκτενῶς, τῷ ἐν Τριάδι Θεῷ, ἐλεηθῆναι καὶ σῶσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Καὶ νῦν. Τῆς Ἑορτῆς. Ὁ αὐτός.
Ὁ πάλαι τῷ Μωσεῖ συλλαλήσας, ἐπὶ τοῦ ὄρους Σινᾶ διὰ συμβόλων, Ἐγώ εἰμι, λέγων, ὁ Ὤν, σήμερον ἐπ᾿ ὄρους Θαβώρ, μεταμορφωθεὶς ἐπὶ τῶν Μαθητῶν, ἔδειξε τὸ ἀρχέτυπον κάλλος τῆς Εἰκόνος, ἐν ἑαυτῷ τὴν ἀνθρωπίνην ἀναλαβὼν οὐσίαν· καὶ τῆς τοιαύτης χάριτος, μάρτυρας
παραστησάμενος, Μωϋσῆν καὶ Ἠλίαν, κοινωνοὺς ἐποιεῖτο τῆς εὐφροσύνης, προμηνύοντας τὴν ἔξοδον διὰ Σταυροῦ, καὶ σωτήριον Ἀνάστασιν.
Εἴσοδος, Φῶς ἱλαρόν, Προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ Ἀναγνώσματα.
Προφητείας Ἡσαΐου τὸ Ἀνάγνωσμα. (Κεφ. μγ΄ 9)
Τάδε λέγει Κύριος. Πάντα τὰ ἔθνη συνήχθησαν ἅμα, καὶ συναχθήσονται ἄρχοντες ἐξ αὐτῶν. Τις ἀναγγελεῖ ταῦτα ἐν αὐτοῖς; ἤ τὰ ἐξ ἀρχῆς, τίς ἀκουστὰ ποιήσει ἡμῖν; Ἀγαγέτωσαν τοὺς μάρτυρας αὐτῶν καὶ δικαιωθήτωσαν, καὶ εἰπάτωσαν ἀληθῆ. Γίνεσθέ μοι μάρτυρες, καὶ ἐγὼ μάρτυς Κύριος ὁ Θεός, καὶ ὁ παῖς, ὅν ἐξελεξάμην· ἵνα γνῶτε, καὶ πιστεύσητε, καὶ συνῆτε ὅτι ἐγώ εἰμι. Ἔμπροσθέν μου οὐκ ἐγένετο ἄλλος Θεός, καὶ μετ᾿ ἐμὲ οὐκ ἔσται. Ἐγώ εἰμι ὁ Θεός, καὶ οὐκ ἔστι πάρεξ ἐμοῦ ὁ σῴζων. Ἐγὼ ἀνήγγειλα καὶ ἔσωσα, ὠνείδισα, καὶ οὐκ ἦν ἐν ὑμῖν ἀλλότριος. Ὑμεῖς ἐμοὶ μάρτυρες, καὶ ἐγὼ Κύριος ὁ Θεός· ὅτι ἀπ᾿ ἀρχῆς ἐγώ εἰμι, καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἐκ τῶν χειρῶν μου ἐξαιρούμενος. Ποιήσω, καὶ τὶς ἀποστρέψει αὐτό; Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ λυτρούμενος ἡμᾶς, ὁ Ἅγιος Ἰσραήλ.
Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα. (Κεφ. γ΄ 1)
Δικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ, καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος. Ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς τεθνάναι, καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν καὶ ἡ ἀφ᾿ ἡμῶν πορεία σύντριμμα· οἱ δέ εἰσιν ἐν εἰρήνῃ. Καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν, ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης. Καὶ ὀλίγα παιδευθέντες, μεγάλα εὐεργετηθήσονται· ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς, καὶ εὗρεν αὐτοὺς ἀξίους ἑαυτοῦ. Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτούς, καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς. Καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι, καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν καλάμῃ διαδραμοῦνται. Κρινοῦσιν ἔθνη, καὶ κρατήσουσι λαῶν, καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας. Οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτῷ συνήσουσιν ἀλήθειαν, καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν αὐτῷ· ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ, καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ.
Σοφίας Σολομῶντος τὸ Ἀνάγνωσμα. (Κεφ. ε’ 15)
Δίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι, καὶ ἐν Κυρίῳ ὁ μισθὸς αὐτῶν, καὶ ἡ φροντὶς αὐτῶν παρὰ Ὑψίστῳ. Διὰ τοῦτο λήψονται τὸ βασίλειον τῆς εὐπρεπείας, καὶ τὸ διάδημα τοῦ κάλλους ἐκ χειρὸς Κυρίου· ὅτι τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ σκεπάσει αὐτούς, καὶ τῷ βραχίονι ὑπερασπιεῖ αὐτῶν. Λήψεται πανοπλίαν τὸν ζῆλον αὐτοῦ, καὶ ὁπλοποιήσει τὴν κτίσιν εἰς ἄμυναν ἐχθρῶν. Ἐνδύσεται θώρακα, δικαιοσύνην· καὶ περιθήσεται κόρυθα, κρίσιν ἀνυπόκριτον. Λήψεται ἀσπίδα ἀκαταμάχητον, ὁσιότητα· ὀξυνεῖ δὲ
ἀπότομον ὀργὴν εἰς ῥομφαίαν. Συνεκπολεμήσει αὐτῷ ὁ κόσμος ἐπὶ τοὺς παράφρονας· πορεύσονται εὔστοχοι βολίδες ἀστραπῶν, καὶ ὡς ἀπὸ εὐκύκλου τόξου τῶν νεφῶν, ἐπὶ σκοπὸν ἁλοῦνται καὶ ἐκ πετροβόλου θυμοῦ πλήρεις ῥιφήσονται χάλαζαι. Ἀγανακτήσει κατ᾿ αὐτῶν ὕδωρ θαλάσσης· ποταμοὶ δὲ συγκλύσουσιν ἀποτόμως. Ἀντιστήσεται αὐτοῖς πνεῦμα δυνάμεως, καὶ ὡς λαῖλαψ ἐκλικμήσει αὐτούς, καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία, καὶ ἡ κακοπραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν.
Ἀκούσατε οὖν βασιλεῖς, καὶ σύνετε· μάθετε δικασταὶ περάτων γῆς· ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους, καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν· ὅτι ἐδόθη παρὰ Κυρίου ἡ κράτησις ἡμῖν, καὶ ἡ δυναστείᾳ παρὰ Ὑψίστου.
ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΙΤΗΝ, Ἰδιόμελα. Ἦχος α΄.
Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ, ἡ πολυθαύμαστος Ῥόδος, Εὐθύμιον τὸν ἔνδοξον, ποιμενάρχην πλουτήσασα. Οὗτος γὰρ ὁ μακάριος, εὐαγγελικῶς τοῦ λαοῦ προϊστάμενος, μαρτυρικῇ ἐνστάσει, τῶν τυράννων τὸ φρύαγμα κατέβαλε, καὶ Μάρτυς ἐν Ἱεράρχαις ἀναδέδεικται, Θεῷ ἐν οὐρανοῖς, νικηφόρος παριστάμενος, καὶ ὑπὲρ πάντων πρεσβεύων, τῶν εὐλαβῶς ἀναβοώντων· Κύριε δόξα σοι.
Ἦχος β΄.
Δεῦτε πιστοί, τὸν ποιμένα τῆς Ῥόδου Εὐθύμιον, τοῖς ᾄσμασιν ἐπαινέσωμεν· δικαιοσύνην γὰρ ἐνδεδυμένος, Ἱεράρχης ὅσιος ἐχρημάτισε, καὶ Μάρτυς τῆς εὐσεβείας ἐγένετο, ὑπὲρ αὐτῆς τὸ μαρτύριον δεξάμενος· νῦν δὲ ἐν οὐρανοῖς, τῆς ὑπὲρ λόγον μετέχων εὐφροσύνης, ὡς Ἱερομάρτυς γενναιότατος, ὑπὲρ ἡμῶν τῷ Κυρίῳ πρεσβεύει, ἵνα εὕρωμεν οἱ τιμῶντες αὐτόν, ἱλασμὸν ἁμαρτιῶν, καὶ τὸ μέγα ἔλεος.
Ἦχος γ΄.
Χρεωστικῶς ἐκτελοῦμεν τὴν μνήμην σου, Εὐθύμιε παμμακάριστε, Ἱεραρχῶν καὶ Μαρτύρων ἀγλάϊσμα· καλῶς γὰρ ποιμαίνων, τὴν ἐκλογάδα τοῦ Θεοῦ, ὑπὲρ αὐτῆς τοῦ μαρτυρίου, τὸ ποτήριον ἔπιες, καὶ τοῦ θείου πάθους ἐθελουσίως, κοινωνὸς ἐχρημάτισας· διό σε ἡ οὐράνιος, εὐφροσύνη προσεδέξατο, ἧς στεφανηφόρος καταπολαύων, μνημόνευε τῶν εὐφημούντων σε.
Δόξα. Ἦχος πλ. α΄.
Δεῦτε εὐφημήσωμεν ἐν ᾄσμασι, τὸν ἐν Ἱεράρχαις περίδοξον Μάρτυρα, Εὐθύμιον τῆς Ῥόδου τὸν φωστῆρα, τὸν ἐν καιρῷ χαλεποῦς δουλείας, ὑπὲρ τῆς εὐσεβείας ἀθλήσαντα, καὶ δυναστῶν τὸ θράσος καταῤῥάξαντα· Θεῷ γὰρ τῷ ἐν Τριάδι, ἐν οὐρανοῖς παριστάμενος, ἱλαστηρίους δεήσεις ὑπὲρ ἡμῶν ἀναφέρει, τῶν τελούντων τὴν μνήμην αὐτοῦ.
Καὶ νῦν. Τῆς Ἑορτῆς. Ὁ αὐτός.
Δεῦτε ἀναβῶμεν εἰς τὸ ὄρος Κυρίου, καὶ εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, καὶ θεασώμεθα τὴν δόξαν, τῆς Μεταμορφώσεως αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ Πατρός· φωτὶ προσλάβωμεν φῶς· καὶ μετάρσιοι γενόμενοι τῷ πνεύματι, Τριάδα ὁμοούσιον ὑμνήσωμεν εἰς τοὺς αἰῶνας.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΙΧΟΝ, προσόμοια. Ἦχος β΄. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε.
Δεῦτε γηθοσύνως οἱ πιστοί, τὸν Ἱερομάρτυρα πάντες, τοῦ ζωοδότου Χριστοῦ, σήμερον Εὐθύμιον, ἀνευφημήσωμεν· ὡς ποιμὴν γὰρ οὐράνιος, Ῥοδίων τῆς ποίμνης, ἱερῶς κηδόμενος, πρὸς τὸ μαρτύριον, ἔσπευσε προθύμῳ καρδίᾳ, καὶ ἱερουργήθη θυσία, τῷ Παμβασιλεῖ Θεῷ εὐάρεστος.
Στίχ. Οἱ Ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην καὶ οἱ Ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται.
Φέρων ὥσπερ ὅπλον τὸν Σταυρόν, ἔστης ἀκλινὴς τῇ καρδίᾳ, πρὸ τῶν ἀπίστων ἐχθρῶν, καὶ Χριστοῦ τὸ ὄνομα, ἔχων ἐν χείλεσι, τὰς βασάνους ὑπέμεινας, σαρκὸς τὰς αἰκίας, καὶ τὸν ἐπονείδιστον, παμμάκαρ θάνατον. Ὅθεν τῆς τρυφῆς κληρονόμος, τῆς ἀλλήκτου ὤφθης πρεσβεύων, ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε Εὐθύμιε.
Στίχ. Τοῖς Ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος.
Ὡς Ἱερομάρτυς θαυμαστός, διὰ τοῦ θανάτου μετέστης, πρὸς τὰς αὐλὰς τῆς ζωῆς, ἔνθα τὸ διάδημα, διπλοῦν τῆς νίκης σου, ἐκ Κυρίου δεξάμενος, αὐτῷ σὺν Ἁγίων, τοῖς χοροῖς παρίστασαι, Πάτερ Εὐθύμιε. Ὅθεν παῤῥησίᾳ δυσώπει, ὑπὲρ τῶν ἀξίως τελούντων, τὴν ἁγίαν μνήμην σου ἐν ᾄσμασι.
Δόξα. Ἦχος πλ. δ΄.
Ὅσιε Πάτερ, παμμάκαρ Εὐθύμιε, ἱερουργήσας τὰ θεῖα μυστήρια, καὶ τῆς ποίμνης σου ἐν σοφίᾳ προστάς, μαρτυρικῶς τὸν δρόμον σου ἐτέλεσας, καὶ ἐν τῇ μάνδρᾳ ἐνδόξως εἰσέδυς, τῶν οὐρανῶν τῆς βασιλείας εὐφραινόμενος· ἔνθα Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι παριστάμενος, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν τελούντων τὴν μνήμην σου.
Καὶ νῦν. Τῆς Ἑορτῆς. Ὁ αὐτός.
Τὸν γνόφον τὸν νομικόν, ἡ φωτεινὴ τῆς Μεταμορφώσεως διεδέξατο νεφέλη· ἐν ᾗ Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας γενόμενοι, καὶ τῆς ὑπερφώτου δόξης ἀξιωθέντες, Θεῷ ἔλεγον· Σὺ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ Βασιλεὺς τῶν αἰώνων.
Νῦν ἀπολύεις, Τρισάγιον
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.
Χαίρων ἤθλησας, ὑπὲρ τῆς ποίμνης, καὶ κατῄσχυνας, τῶν ἀλλοφύλων, τὸ ὑψάχευνον θράσος Εὐθύμιε· σὺ γὰρ θερμῶς ἀγαπήσας τὸν Κύριον, αὐτοῦ ἐπέβης προθύμως τοῖς ἴχνεσιν· ὅθεν πρέσβευε, αὐτῷ ἐκτενῶς πανεύφημε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Δόξα. Καὶ νῦν. Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς Ἦχος βαρύς
Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός, δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου, καθὼς ἠδύναντο. Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς, τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, φωτοδότα δόξα σοι.
Ἀπόλυσις.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
Μετὰ τὴν α΄ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ἦχος γ΄. Τὴν ὡραιότητα.
Ποίμνης κηδόμενος, τῆς σῆς Εὐθύμιε, πρὸς τὸ μαρτύριον, προθύμως ἔδραμες, καὶ τῶν τυράννων ἐν αὐτῷ, καθεῖλες τὴν δυναστείαν. Ὅθεν τὴν κατάπαυσιν, μετ᾿ Ἁγίων κτησάμενος, εὐκλεῶς παρίστασαι, τῷ Δεσπότῃ τῆς κτίσεως· ᾧ πρέσβευε ἀεὶ ὑπὲρ πάντων, τῶν ἐκτελούντων σου τὴν μνήμην.
Δόξα. Καὶ νῦν. Τῆς Ἑορτῆς. Ὅμοιον.
Τῆς θείας δόξης σου, ὄντως ἀπαύγασμα, καθὼς ἠδύναντο, ἔδειξας Λόγε Θεοῦ, τοῖς Μαθηταῖς σου ἐν Θαβώρ, ὄρει μεταμορφούμενος· οἷς συνελλαμφθείημεν, καὶ ἡμεῖς οἱ ὑμνοῦντές σε, μόνε ἀναλλοίωτε, Ἰησοῦ Παντοδύναμε, καὶ πίστει σοι συμφώνως βοῶντες· Δόξα Χριστὲ τῇ βασιλείᾳ σου.
Μετὰ τὴν β΄ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Τῆς Ἐκκλησίας ὁ σοφὸς Ἱεράρχης, τῆς Ῥοδονήσου ὁ σεπτὸς Ποιμενάρχης, Εὐθύμιε μακάριε, ἡ δόξα τῶν πιστῶν, ἐν Μαρτύρων αἵματι, τὴν ζωήν σου τελέσας, οὐρανόθεν ἔλαβες ἀφθαρσίας στεφάνους, καὶ τῷ Χριστῷ παρέστης εὐκλεῶς, ὃν ἐκδυσώπει ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε.
Δόξα. Ὅμοιον.
Ἱεραρχίας ἀρεταῖς διαπρέψας, καὶ μαρτυρίου τὴν ὁδὸν διοδεύσας, ἐν ἀμφοτέροις ἔλαμψας, ὡς ἥλιος φαιδρός, ἔνδοξε Εὐθύμιε, τὸν λαόν σου φωτίζων, καὶ διώκων ἅπασαν, ἀσεβείας σκοτίαν. Ὅθεν πιστῶς ὑμνοῦμέν σε τὴν σήν, ἐπιτελοῦντες ἁγίαν πανήγυριν.
Καὶ νῦν. Τῆς Ἑορτῆς. Ὅμοιον.
Ὁ ἀνελθὼν σὺν Μαθηταῖς ἐν τῷ ὄρει, καὶ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρὸς ἀπαστράψας, σὺν Μωϋσῇ Ἠλίας σοι παρίστανται· Νόμος καὶ Προφῆται γὰρ, ὡς Θεῷ λειτουργοῦσιν· ᾧ καὶ τὴν Υἱότητα, τὴν φυσικὴν ὁ Γεννήτωρ, ὁμολογῶν ἐκάλεσεν Υἱόν· ὃν ἀνυμνοῦμεν, σὺν σοὶ καὶ τῷ Πνεύματι.
Μετὰ τὸν Πολυέλεον, Κάθισμα. Ἦχος δ΄. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τῆς ψυχήν σου θέμενος, ὑπὲρ τῆς ποίμνης, μαρτυρίου ἔδραμες, ἐν εὐφροσύνῃ τὴν ὁδόν, Ἱερομάρτυς Εὐθύμιε· διό σε πάντες, πιστοὶ μακαρίζομεν.
Δόξα. Καὶ νῦν. Τῆς Ἑορτῆς. Ὅμοιον.
Ἑορτὴ ὑπέρλαμπρος, ἡ τοῦ Δεσπότου, ἦλθε· δεῦτε ἅπαντες, ἐπὶ τῷ ὄρει νοερῶς, προκαθαρθέντες ἀνέλθωμεν, τῷ Θαβωρίῳ Χριστὸν ἐποψόμενοι
Οἱ Ἀναβαθμοί, ἤτοι τὸ α΄ Ἀντίφωνον τῶν Ἀναβαθμῶν τοῦ δ΄ ἤχου
Προκείμενον: Οἱ Ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην καὶ οἱ Ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται.
Στίχ. Τοῖς Ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος.
Εὐαγγέλιον, ζήτει τῇ ι΄ Φεβρουαρίου.
Ὁ Ν΄.
Δόξα: Ταῖς τοῦ Ἀθλοφόρου...
Καί νῦν: Ταῖς τῆς Θεοτόκου...
Ἰδιόμελον. Ἦχος πλ. β΄. Στίχ. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός…
Ἱεράρχα Εὐθύμιε, ὡς καλὸς ποιμήν, καὶ τοῦ Ἀρχιποίμενος Χριστοῦ μιμητής, ὑπὲρ τῶν προβάτων σου, ὑπῆλθες προθύμως τὸ μαρτύριον· διό σε ἡ αὐλὴ τῆς ζωῆς ὑπεδέξατο, ἔνθα σὺν Ἀγγέλοις χορεύεις, καὶ πρεσβεύεις ἐκτενῶς, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ὁ Κανὼν τοῦ Ἁγίου, οὗ ἡ Ἀκροστιχίς ἄνευ τῶν Θεοτοκίων: Εὐθύμιον ᾄσμασι τὸν τῆς Ῥόδου γεραίρω. Κυρίλλου.
ᾨδὴ α΄. Ἦχος α΄. Ὑγρὰν διοδεύσας.
Εὐθύμιε Πάτερ ἐν οὐρανοῖς, τῆς ἀθανασίας, ἐλλαμπόμενος τῷ φωτί, φώτισον σῇ χάριτι τὸν νοῦν μου, ὅπως ὑμνήσω ἀξίως τὴν μνήμην σου.
Ὑμνοῦμέν σε πάντες χαρμονικῶς, ὅτι Ἀθλοφόρος, ἀνεδείχθης περιφανής, Μαρτύρων τὸν δρόμον ἐκτελέσας, ὑπὲρ τῆς ποίμνης παμμάκαρ Εὐθύμιε.
Θεὸν ἀγαπήσας εἰλικρινῶς, αὐτῷ ἐν τῷ κόσμῳ, ἐλειτούργησας καθαρῶς, καὶ τούτῳ Εὐθύμιε συνήφθης, μαρτυρικῶς ἐκτελέσας τὸν δρόμον σου.
Ὑψώσας Εὐθύμιε πρὸς Χριστόν, ψυχῆς σου τὸν πόθον, θεῖος ὤφθης Ἀρχιερεύς, καὶ Μάρτυς πιστὸς τῆς εὐσεβείας, τὴν διπλοΐδα σου βάψας ἐν αἵματι.
Μαρτύρων ζηλώσας τὴν ἀρετήν, καὶ ποίμνης φροντίζων, τῆς δοθείσης σοι ἐκ Θεοῦ, Εὐθύμιε Πάτερ τῶν τυράννων, τὴν κακουργίαν ἀνδρείως ὑπέμεινας.
Θεοτοκίον.
Καταύγασον θείαις μαρμαρυγαῖς, Ἄχραντε Παρθένε, χάριτός σου τῆς μητρικῆς, τὴν ἐν ἁμαρτίας σκοτοδίνῃ, ἐζοφωμένην ἀθλίως καρδίαν μου.
ᾨδὴ γ΄. Σὺ εἶ τό στερέωμα.
Ἱέρευσας Ὅσιε, δι᾿ ἀρετῆς τῷ Κυρίῳ σου, καὶ τούτῳ προσήχθης ἱερεῖον, τῇ ἀθλήσει Εὐθύμιε.
Ὁ Ῥόδου ὑμνείσθω νῦν, ποιμὴν ὁ θεῖος Εὐθύμιος· Μαρτύρων γὰρ ὤφθη συμπολίτης, ἐναθλήσας ὡς ἄσαρκος.
Νομὴν πρὸς οὐράνιον, ποιμαίνων Πάτερ τὴν ποίμνην σου, ὑπὲρ εὐσεβείας ἀνεδέξω, ἀνδρικῶς τὸ μαρτύριον.
Ἁγίων εἰς ἅγια, εἰσέδυς Πάτερ Εὐθύμιε, ὡς ἡγιασμένος Ἱεράρχης, καὶ ὡς Μάρτυς περίδοξος.
Σωθῆναι ἱκέτευε, ἡμᾶς παμμάκαρ Εὐθύμιε, τοὺς ἐπιτελοῦντάς σου ἐν ὕμνοις, εὐλαβῶς τὸ μνημόσυνον.
Θεοτοκίον.
Παρθένε ἀμόλυντε, Θεὸν ἀσπόρως ἡ τέξασα, τοῦτον μητρικαῖς σου ἱκεσίαις, εὐμενῆ ἡμῖν ἔργασαι.
Κάθισμα. Ἦχος δ΄. Κατεπλάγη Ἰωσήφ.
Ἱερεύσας καθαρῶς, ταῖς ἀρεταῖς σου τῷ Θεῷ, προσενήνεξαι λαμπρῶς, τῷ μαρτυρίῳ σου αὐτῷ, Πάτερ Εὐθύμιε ἄμωμον ἱερεῖον· ὅθεν σε ζωῆς, νῦν ἡ τράπεζα, ἔχει λειτουργόν, ἐπουράνιον, ἱλαστηρίους πάντοτε δεήσεις, ὑπὲρ ἡμῶν ἀναφέροντα, τῶν ἐκτελούντων, ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις, τὴν ἁγίαν σου μνήμην.
Δόξα. Καὶ νῦν. Τῆς Ἑορτῆς. Ὅμοιον.
Μετεμορφώθης Ἰησοῦ, ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ, καὶ νεφέλη φωτεινή, ἐφηπλωμένη ὡς σκηνή, τοὺς Ἀποστόλους τῇ δόξῃ σου κατεκάλυψεν· ὅθεν καὶ εἰς γῆν, ἐναπέβλεπον, μὴ φέροντες ὁρᾶν, τὴν λαμπρότητα, τῆς ἀπροσίτου δόξης τοῦ προσώπου σου, Ἄναρχε Λόγε Χριστὲ ὁ Θεός. Ὁ τότε τούτοις, τὸ φῶς σου λάμψας, φώτισον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
ᾨδὴ δ΄. Εἰσακήκοα Κύριε.
Μαρτυρίου τὸν δίαυλον, χαίρων ἐκτελέσας Πάτερ Εὐθύμιε, ἐν ὑψίστοις τὴν κατάπαυσιν, ἔσχες σὺν Μαρτύρων τοῖς στρατεύμασιν.
Ἀνενδότῳ φρονήματι, ἔστης ἐναντίον Πάτερ Εὐθύμιε, τῶν ἐχθρῶν ἀναφθεγγόμενος, πίστεως τὸν λόγον τὸν σωτήριον.
Στηλιτεύσας τοῖς λόγοις σου, Ἄγαρ τῶν ἐκγόνων τὴν ματαιότητα, ὡς κριὸς Πάτερ ἐπίσημος, θῦμα προσηνέχθης τῷ Δεσπότῃ σου.
Ἱερεῖον εὐπρόσδεκτον, τῷ Θεῷ προσήχθης Πάτερ Εὐθύμιε, ὑπομείνας τὸ μαρτύριον, πόθῳ τῶν μελλόντων ὥσπερ ἄσαρκος.
Ταπεινώσας τοῖς ἄθλοις σου, τοῦ ἐχθροῦ τὸ θράσος Πάτερ Εὐθύμιε, πρὸς ζωὴν τὴν αἰωνίζουσαν, δόξαν ἀνυψώθης καὶ λαμπρότητα.
Θεοτοκίον.
Ῥυπτικῇ Μητροπάρθενε, χάριτί σου τέλεον ἀποκάθαρον, τὴν ψυχήν μου ἱκετεύω σε, καταμολυνθεῖσαν ἁμαρτήμασιν.
ᾨδὴ ε΄. Φώτισον ἡμᾶς.
Ὅσιος ποιμήν, ἀναδέδειξαι Εὐθύμιε, καὶ Μαρτύρων τῶν ἐνδόξων μιμητής, ὑπὲρ ποίμνης τὴν ψυχὴν προθύμως θέμενος.
Νέος φαεινός, φωστὴρ ἔλαμψας Εὐθύμιε, ἱερεύσας τῷ Κυρίῳ καθαρῶς, καὶ Μαρτύρων τὸν ἀγῶνα μιμησάμενος.
Τὴν τῶν ἀρετῶν, ὁμαλίζων τρίβον Ὅσιε, τοῖς πιστοῖς ὡς Ἱεράρχης θαυμαστός, τὴν ὁδὸν τοῦ μαρτυρίου ἐξετέλεσας.
Ἤρθης πρὸς σκηνήν, τὴν οὐράνιον Εὐθύμιε, παροδεύσας μαρτυρίῳ τῷ σεπτῷ, τὴν ἐπίκηρον τοῦ βίου ματαιότητα.
Στέφος ἐκ Θεοῦ, ἀμαράντινον Εὐθύμιε, ὑπεδέξω τῇ σεπτῇ σου κορυφῇ, ὡς τῆς πίστης ὁπλίτης ἀκαθαίρετος.
Θεοτοκίον.
Χάριτι Θεοῦ, διὰ σοῦ υἱοὶ γεγόναμεν· διὰ τοῦτο κατὰ χρέος οἱ πιστοί, Θεονύμφευτε Παρθένε μακαρίζομεν.
ᾨδὴ στ΄. Ἱλάσθητί μοι Σωτήρ.
Ῥοδίων σε τὸν καλόν, ποιμένα πάντες γεραίρομεν, ὡς Μάρτυρα εὐκλεῆ, Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος, αἰτοῦντες τὴν χάριν σου, ἐκ καρδίας πόθου, παμμακάριστε Εὐθύμιε.
Ὁ βίος σου φωταυγής, ταῖς ἀρεταῖς σου ἐγένετο, ἡ ἄθλησίς σου λαμπρά, παμμάκαρ Εὐθύμιε· διὸ ἐξανέτειλας, ὡς φωστὴρ τῷ κόσμῳ, εὐσεβείας φαεινότατος.
Διέσωσας ἀκλινές, ἐν τοῖς βασάνοις τὸ φρόνημα, τῆς πίστεως καὶ ἐχθρῶν, τὸ θράσος ἐνίκησας, Εὐθύμιε Ὅσιε, ὡς ποιμὴν τῆς ποίμνης, τοῦ Κυρίου φιλοπρόβατος.
Ὁσίως τῷ Λυτρωτῇ, ἐπὶ τῆς γῆς ἐλειτούργησας, καὶ προσηνέχθης αὐτῷ, οὐράνιον κάρπωμα, παμμάκαρ Εὐθύμιε, μαρτυρίου ἄθλοις, διαπρέψας ὑπὲρ ἄνθρωπον.
Ὑμνοῦμέν σε εὐλαβῶς, Ἱερομάρτυς Εὐθύμιε, ὅτι Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, κηρύξας τὸ ὄνομα, τὴν πλάνην κατέτρωσας, καὶ τῆς ἀληθείας, διετράνωσας τὴν δύναμιν.
Θεοτοκίον.
Θεόνυμφε Μαριάμ, τοὺς εὐλαβῶς εὐλογοῦντάς σε, εὐλόγησον συμπαθῶς, ὡς Μήτηρ φιλεύσπλαγχνος, καὶ χειραγωγίᾳ σου, τῇ ἀσφαλεστάτῃ, πρὸς μετάνοιαν ὁδήγησον.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Ὡς Ἱεράρχην τοῦ Χριστοῦ πανιερώτατον, καὶ Ἀθλοφόρων μιμητὴν ἀκαταγώνιστον, εὐφημοῦμέν σε ἐν ᾄσμασιν γηθοσύνως. Ἀλλ᾿ ὡς δόξης κοινωνήσας τοῦ Κυρίου σου, ταῖς πρεσβείαις σου προστάτης ἔσο πάντοτε, τῶν βοώντων σοι· Χαίροις Πάτερ Εὐθύμιε.
Ὁ Οἶκος.
Λάμψας ποιμαντικαῖς σου, ἀρεταῖς ἐν τῆς Ῥόδου, Εὐθύμιε σοφὲ τῇ καθέδρᾳ, μαρτυρικῇ ἀνατολῇ, τῇ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίᾳ ἀνέτειλας, ὡς ἥλιος πλησιφαής, φωτίζων τοὺς πιστῶς βοῶντας·
Χαῖρε, θεόσοφε Ἱεράρχα·
χαῖρε, μακάριε Ἀθλοφόρε.
Χαῖρε, εὐσεβείας τῶν ἔργων γεώργημα·
χαῖρε, μαρτυρίου τῶν ἄθλων ἀπάνθισμα.
Χαῖρε, ὅτι ἐλειτούργησας τῷ Θεῷ ἀγγελικῶς·
χαῖρε, ὅτι ἐταπείνωσας τὸν ἐχθρὸν μαρτυρικῶς.
Χαῖρε, Ῥόδου ἀξίως τὸν λαὸν κυβερνήσας·
χαῖρε, Ἄγαρ ἐκγόνων τὴν ἀπάτην πατήσας.
Χαῖρε, Χριστοῦ βαδίσας τοῖς ἴχνεσι·
χαῖρε, πιστῶς στηρίξας τὸ φρόνημα.
Χαῖρε, ἀστὴρ παμφαὴς καρτερίας·
χαῖρε, πηγὴ δαψιλὴς συμπαθείας.
Χαίροις, Πάτερ Εὐθύμιε.
Μηνολόγιον.
Τῇ Θ΄ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς, Μνήμη τοῦ Ἁγίου νέου Ἱερομάρτυρος Εὐθυμίου, Μητροπολίτου Ῥόδου, ἀθλήσαντος ἐν ἔτει 1529.
Ταῖς αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.
ᾨδὴ ζ΄. Παῖδες Ἑβραίων.
Γνώμῃ ἀθλήσας θεολήπτῳ, κατεπάτησας τὸ θράσος τοῦ Βελίαρ, καὶ ἐγένου τῷ σῷ, Εὐθύμιε ποιμνίῳ, ἀναψυχὴ καὶ ἴαμα, ἐν ἡμέραις τῆς δουλείας.
Ἔστης ἀνδρείως πρὸ βημάτων, τῶν μισούντων σε κηρύττων τὸν Σωτῆρα, ὑπὲρ οὗ ἀλγεινάς, βασάνους ὑπομείνας, καὶ θάνατον Εὐθύμιε, ἐν σημείοις ἐδοξάσθης.
Ῥώμῃ τοῦ θείου Παρακλήτου, δυναμούμενος τὰς φρένας Ἱεράρχα, τῶν τυράννων στεῤῥῶς, ἀντεῖπας τῇ κακίᾳ, Εὐλογητὸς εἶ Κύριε, ἀνακράζων, εἰς αἰῶνας.
Ἄνθος εὐῶδες ἐξανθήσας, ἐν τῆς πίστεως λειμῶσι τοῖς ἁγίοις, εὐωδίᾳ τῶν σῶν, Εὐθύμιε χαρίτων, εὐωδιάζεις πάντοτε, τὰς ψυχὰς τῶν ὑμνητῶν σου.
Ἴθι προστάτης τῶν ὑμνούντων, σὲ Εὐθύμιε ἐξ ὅλης προθυμίας, καὶ τιμώντων τὴν σήν, ἁγίαν μαρτυρίαν, δι᾿ ἧς ἐκλάμπεις πάντοτε, ὡς φωστὴρ τῇ Ἐκκλησίᾳ.
Θεοτοκίον.
Χαῖρε Παρθένε Θεομῆτορ, ἡ κυήσασα τὸν Κτίστην ἀποῤῥήτως· τοὺς ὑμνοῦντας τὸ σόν, μυστήριον ἐν πίστει, ἐκ συμφορῶν διάσωσον, μητρικῇ σου συμπαθείᾳ.
ᾨδὴ η΄. Τὸν Βασιλέα.
Ῥόδος τιμᾷ σε, ἀξιοχρέως ἐν ὕμνοις, ὅτι θεῖόν σε ἐκτήσατο ποιμένα, Εὐθύμιε Πάτερ, Χριστοῦ Ἱερομάρτυς.
Ὢ τῆς στεῤῥᾶς σου, ὑπομονῆς ἐν τοῖς ἄθλοις! δι᾿ ἧς ᾔσχυνας Εὐθύμιε εἰς τέλος, τὸ ἵππειον θράσος, ἐχθρῶν τῆς εὐσεβείας.
Κόσμον νικήσας, καὶ κοσμοκράτορα Πάτερ, φερωνύμως νῦν ἀγάλλῃ ἐν ὑψίστοις, καὶ Θεῷ πρεσβεύεις, ὑπὲρ τῶν σὲ τιμώντων.
Ὕμνοις τιμῶμεν, σὲ τὸν Χριστοῦ στεφανίτην, χαῖρε κράζοντες Εὐθύμιε τρισμάκαρ, ὁ ἐν Ἱεράρχαις, στεφανηφόρος Μάρτυς.
Ῥόδον τὴν νῆσον, ὡς κληρουχίαν σου σκέπε, προστασίας σου Εὐθύμιε τῇ σκέπῃ, τιμῶσαν ἐν ὕμνοις, τὴν θείαν ἄθλησίν σου.
Θεοτοκίον.
Ἐν τῇ θαλάσσῃ, χειμαζομένους τοῦ βίου, πρὸς γαλήνιον κυβέρνησον λιμένα, τῆς θείας ἀγάπης, Παρθένε τοῦ Υἱοῦ σου.
ᾨδὴ θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
Ἱέρευσας ἀξίως, καὶ τῷ μαρτυρίῳ, ἱερουργήθης θυσία τῷ Κτίστῃ σου· διὸ λαμπρῶς ἐδοξάσθης, Πάτερ Εὐθύμιε.
Λαμπὰς φαεινοτάτῃ, ἔλαμψας καθάπερ, ἐν τῆς δουλείας τῷ σκότει Εὐθύμιε, τῷ μαρτυρίῳ σφραγίσας, τὴν ποιμασίαν σου.
Λατρεύειν ὀρθοδόξως, Πάτερ τῷ Κυρίῳ, ἡμᾶς Ῥοδίων τὴν ποίμνην ἀξίωσον, ἐγκαυχωμένην τῷ κλέει, τοῦ μαρτυρίου σου.
Ὁ θεῖος Ἱεράρχης, ὁ ἐν τῶν Μαρτύρων, τῇ πανηγύρει χορεύων Εὐθύμιε, ἡμῶν μνημόνευε πάντων, τῶν ἀνυμνούντων σε.
Ὑμνοῦντας εὐσεβῶς σε, ὡς ἐν Ἱεράρχαις, δεδοξασμένον Εὐθύμιε Μάρτυρα, ἡμᾶς ἐκ θλίψεων ῥύου, καὶ περιστάσεων.
Θεοτοκίον.
Ὑπέραγνε Μαρία, Κεχαριτωμένη, ἡ τὸν Φιλάνθρωπον Λόγον κυήσασα, ἐκ τῆς ὀργῆς τοῦ Βελίαρ, σῷζε τοὺς δούλους σου.
Ἐξαποστειλάριον. Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν.
Ἀρχιερεὺς θεόσοφος, τῆς σεπτῆς Ἐκκλησίας, καὶ λειτουργὸς οὐράνιος, τῶν φρικτῶν μυστηρίων, καὶ τῶν Ῥοδίων τῆς ποίμνης, ἀληθὴς ποιμενάρχης, ἀναδειχθεὶς Εὐθύμιε, τῶν Μαρτύρων ἐν τέλει, παρὰ Θεοῦ, τῷ λαμπρῷ στεφάνῳ ἐστεφανώθης· διό σε μακαρίζομεν, οἱ πιστοὶ γηθοσύνως.
Τῆς Ἑορτῆς. Ὅμοιον.
Πρὸ τοῦ Σταυροῦ σου Κύριε, Μαθητῶν τοὺς προκρίτους, λαβὼν μετεμορφώθης νῦν, ἐν Θαβὼρ τῷ ἁγίῳ· ἐν ᾧ Μωσῆς καὶ Ἠλίας, παρειστήκεισαν τρόμῳ, δουλοπρεπῶς σοι Δέσποτα, συλλαλοῦντες· μεθ᾿ ὧν σε, Χριστὲ Σωτήρ, σὺν Πατρὶ καὶ Πνεύματι προσκυνοῦμεν, τὸν ἐκ Παρθένου λάμψαντα, εἰς βροτῶν σωτηρίαν.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ Ἦχος α΄. Τῶν οὐρανίων ταγμάτων.
Τὸν Ἱεράρχην τῆς Ῥόδου, θεῖον Εὐθύμιον, τιμήσωμεν ἐν ὕμνοις, τῶν πιστῶν αἱ χορεῖαι, αὐτῷ ἀναβοῶντες· Πάτερ σοφέ, ὡς ποιμὴν χριστομίμητος, καὶ τοῦ Χριστοῦ Ἀθλοφόρος περιφανής, καθικέτευε σωθῆναι ἡμᾶς.
Ἱεραρχίας κοσμήσας, Πάτερ τὸ ἔνδυμα, ἐν ἀρεταῖς παντοίαις, κατελάμπρυνας τοῦτο, ἀθλήσεως τῇ αἴγλῃ· ὅθεν Χριστῷ, λαμπροφόρος παρίστασαι, καὶ ἱκετεύεις Εὐθύμιε ἐκτενῶς, τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Τῆς ἐν τῇ Ῥόδῳ σου ποίμνης, Πάτερ κηδόμενος, ὑπὲρ αὐτῆς ὑπέστης, τὸ μαρτύριον χαίρων, Εὐθύμιε παμμάκαρ, ὡς μιμητής, τοῦ Χριστοῦ ἀκριβέστατος· διὸ αὐτῷ νῦν παρίστασαι εὐκλεῶς, καὶ πρεσβεύεις τοῦ σωθῆναι ἡμᾶς.
Ἱερατεύσας ἐνθέως, τῷ Παντοκράτορι, καὶ τὸν λαὸν ποιμάνας, τοῦ Κυρίου ἀξίως, Εὐθύμιε Μαρτύρων, ἐν οὐρανοῖς, συναυλίας ἠξίωσαι, μεθ᾿ ὧν ἀεὶ παῤῥησίᾳ ὑπὲρ ἡμῶν, καθικέτευε Χριστὸν τὸν Θεόν.
Δόξα. Ἦχος πλ. α΄.
Ἱερομάρτυς Εὐθύμιε, ὀρθοτομήσας τὸν λόγον τῆς ἀληθείας, καὶ ἱερουργήσας τὰ θεῖα μυστήρια, καὶ ὁδηγήσας πρὸς νομὴν σωτηρίου, τὰ λογικὰ τῆς ποίμνης σου πρόβατα, μαρτυρικῶς τὸν βίον σου ἐσφράγισας, θυσία ἄμωμος, καθαρὰ καὶ τελεία, προσενεχθεὶς τῷ ἐν Τριάδι Θεῷ. Διὸ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν ἐπιτελούντων, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.
Καὶ νῦν. Τῆς Ἑορτῆς. Ὁ αὐτός.
Νόμου καὶ Προφητῶν σε Χριστέ, ποιητὴν καὶ πληρωτὴν ἐμαρτύρησαν, ὁρῶντες ἐν τῇ νεφέλῃ, Μωϋσῆς ὁ θεόπτης, καὶ Ἠλίας ὁ ἔμπυρος ἁρματηλάτης, καὶ ἄφλεκτος οὐρανοδρόμος, ἐπὶ τῆς Μεταμορφώσεώς σου· μεθ᾿ ὧν καὶ ἡμᾶς, τοῦ σοῦ φωτισμοῦ ἀξίωσον Δέσποτα, ὑμνεῖν σε εἰς τοὺς αἰῶνας.
Δοξολογία Μεγάλη καὶ Ἀπόλυσις.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις ὁ τῆς Ῥόδου καλὸς ποιμήν· χαίροις εὐσεβείας, ὑποφήτης ὁ θαυμαστός· χαίροις ἀσεβείας, τυράννων καθαιρέτης, καὶ τῶν πιστῶν προστάτης, Πάτερ Εὐθύμιε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου